Savaş Okulunda Yılbaşı (Ender, #5)

Zeck Morgan, ufak bir cemaatin liderinin en büyük oğludur. Diğer çocuklardan farkı bir savant olmasıdır. Gördüğü veya okuduğu hiçbir şeyi unutmayan Zeck'i Ordu'nun saflarına katmak için görevliler bunu gayet iyi bilmektedirler. Tanrı'nın gözünde arınmış olması için babasından düzenli olarak kırbaç yiyen Zeck, pasifizmini korumayı kışlada da sürdürmek niyetindedir, görevlilerle işbirliği yapmaz ancak gene de 9 yaşında askere alınır. Ender ve diğer üstün zekalı çocuklarla insan ırkının geleceğini korumak için eğitim almaya giden Zeck Savaş okulunda dini ve kültürel kimlikleri ayrıştıracak bir krize sebep olacaktır...

Yazar, daha girişte Dinin güçlü bir otorite aracını olduğunu vurgulayan ve ordu ile cemaat kavramları arasında köprüler kuran eleştirel çıkarımlarını Zeck ve babasının arasındaki ilişki üzerinden tanımlıyor. İç grup- dış grup çatışmasını son derece başarılı aktaran Card, izole ortamlardaki ( cemaat ve kışla gibi ) ihtirasları ve güç çatışmaları hoş kurgu oyunlarıyla betimlemiş. Ender ve Zeck arasındaki benzerliği , toplumdışılıkları net biçimde okuruna aktaran yazar, kışla gibi bir ortamda bile konformizm eleştirisi yapan karakter ( Dink ) kullanarak karakterin ortam ve önkabullerden ari olduğu çıkarımını yapıyor.

Sıla hasreti çeken çocukların ufak bir kutlamasının idari bir krize dönüşmesi sürecinde, bu sevgi ve fedakarlık dolu ufak isyanın büyümesinde Zeck'in rolü son derece büyük. Dünyevi çilecilik, kadercilik gibi kavramları bünyesinde toplayan Zeck, değer ve imaları yıkarak anonim savaşa hazır bedenler bedenler üreten bir fabrikada sembollerin gücünün öğrenilmesine istemeden de olsa katkıda bulunuyor. cehaletine can simidi gibi sarılan karakter, aynı cehaletin farklı ağız ve kültürlerde aynı cümleleri kurduğunu fark edemeyecek kadar kibirli. gruba bağlılığı yok edilen karakter evrimsel biyolojinin ve davranış bilimin kuramlarına göre izolasyona mahkum ediliyor. Yabancılaşmasıyla yapay bir apati içine sürüklenen Zeck, dini öznel algıyı bir kaçış aracı olarak kullanıyor.

Ender ve Zeck'in mantık düellosu eserin en güçlü pasajlarına ev sahipliği yaparken Dink ve Zeck arasındaki ideolojik çatışma Ender ve Zeck'in çatışması haline dönüşüyor. Kırılma noktasını geçen Zeck tüm kavramların göreceli olduğunu, pasifizminin çok kırılgan olduğunu ilk elden öğreniyor. yazarın yaptığı muhteşem psikanaliz Sert bir mantık düellosuyla süslenmiş. Kişisel kontrolün yüceltildiği pasaja özellikle dikkate değer. Arınmanın iması olarak reddedilen sembolün kabulü ise gruba yeniden katılınması ve büyümeyi temsil eden son derece güzel bir öğe.