Şeytani Arzular (Maiden Lane, #1)

Elizabeth Hoyt'un bundan önceki 2 serisini gecen hafta arka arkaya okuyup bitirip büyük bir boşluğa düşünce en sonunda bu seriye de başladım. Evet kitap tam anlamiyla beni Hoyt yazdi. Ben onun zihninden kaleminden dökülen satirlarim diyordu. Lazarus' a gizliden gizliye gönül meyletmeyen okur yoktur diye düşünüyorum.
Bana göre bu kitap bir geçiş bir seriye ön hazırlık kitabı gibi bir şeydi. Karakterlerin tam oturdugunu soyleyemeyecegim. Lazarus' a hayran olsam da bu kadar yüzeysel gecilmesi biraz hayal kirikligina ugratti beni. Rahatsiz oldugu "malum sorunu"nun neden kaynaklandığını nasıl ortaya çıktığını hic ogrenemedik mesela. Bundan bahseden veya merak eden de pek yoktu sanırım.
Bayan Dews ise tam bir faciaydı. Başrol karaktere bu kadar uyuz oldugum bir hist. Daha hatirlamiyorum. Ruhsuz duygusuz ve bencildi bana göre. Kardesi hastayken Lazarus' un yanına gelip yardim isteyecegini umdugum anda yaptığı hareket ise beni benden etti @_@
Yediveren bile ondan daha üst konumda gözümde. Lazarus' cuğuma yazık olduuu ahhh ahhh...
Her neyse kitabın konusu oldukça iyiydi. Kurgu kaliteliydi ve kendini okutuyordu. Dedigim gibi serinin diger kitaplarina hazirlik gibiydi ki suan resmen Silence, Winter, St.John ve Asa'nın kitaplarinin çıkmasını deli gibi bekliyorum ve merak ediyorum.
St. Giles hayaletine dair de feci teorilerim var. Hatta hayaletler bile olabilirler o.O
Silence'in gerzekus kocasinin da bir an önce olmesini diliyorum. Mickey sana ve bize gercek aşkı ogretecek Silence merak etmeee dostum :P
Son olarak Hoyt'un bolum baslarina koydugu kısa hikayeden soz etmek istiyorum. Kral kilitli yürek ve Meg cok sekerdi kiiiii.... serinin diger kitaplarini ve de kisa oykulerini bussssbuyukkkkk bir merakla bekliuorum oyhh...