Şibumi

Kitabın kesinlikle hipnotize edici etkisi var.. Hala düşünüyorum kitabın içindeyim, sanki o kiraz bahçelerinde yürüyorum, sanki bahçesindeki ses taşlarını dinliyorum, bahçenin rengini kokusunu alabiliyorum, mağaralarda nefes alamıyorum klostrofobim rahatsız ediyor beni.
Çok severek okudum ve defterimi notlarla doldurdum. Altı çizilecek çok cümle buldum kendimce. Birkaçını yazayım gerisi bana kalsın.
'Zaman ancak içi boş olduğu zaman ağırdır.'

'Zaman zaman babama acıdığımı hissederdim, ona kendisini çok sevdiğimi söyleyemediğim için. Ama aslında kendime acıyordum. Benim söylemeye duyduğum ihtiyaç, onun işitmeye olan ihtiyacından fazlaydı.'