130. sone gelmiş geçmiş en güzel aşk tasviridir zannımca.
-spolier-
sevgilimin gözleri değil güneşin dengi
mercan daha kırmızı onun dudaklarından;
kar beyaz da ne diye onun göğsü külrengi
saçlar simse fışkırmış kara simler başından.
ben güller görmüşümdür yarı pembe yarı ak
onun yanaklarında öyle güller ne arar;
cana can katar nice kokuları koklamak
sevgilimin soluğu güzel kokmaz o kadar
musiki gibi gelir sözleri kulağıma
yine de musikinin kat kat büyüktür tadı;
tanrıça nasıl yürür görmemişimdir ama
sevgilim yürüyüp de gök katına çıkmadı:
şu var ki ozanların boş lafına karnı tok
yoksa tanrı bilir ya sevgilimin eşi yok.
-spolier-