Suç ve Ceza

Sanırım ilk defa yaklaşık 17-18 sene evvel lisede okumuştum bu kitabı o zaman da etkilendigimi hatırlıyorum ama yeniden okuyunca kendime 17-18 senedir neden hiç okumadım ki diye sordum, dostoyevskinin öyle bir dili var ki; bazen bir film izler gibi, bazen romanın kahramanlarından birinin yerine kendini koyar gibi okuyorsun kitabı, yoksulluk ve bu yoksulluğu gerçekten yaşamış olduğunu bilmek, kitapta hissetmek belki de kitaplarını bu kadar çok sevme nedeni, bilemiyorum hiç bitmesin istiyorum, diyaloglar, kahramanların ruh hali, duygu karmaşası, inişler, çıkışlar beni benden alıyor, her 5-10 senede bir tekrar tekrar okunması gereken bir kitap...