Takip

Konuyu anlatmak istemiyorum zaten anlatabileceğim her cümle kitabın arka kapağında mevcut.Güzel bir maceraydı ama yinede eksikliğini hissettiğim bir şeyler oldu...Belki ana karakterimiz Jessica'nın ilk tanımlanışı -kendi iç sesi ile - aklımda bir şablon oluşturdu... Bir türlü - ilerleyen sayfalarda oldukça meziyetli ve sağlam bir yapısı olduğunun altı çizilmesine rağmen- dengeleyemedim :/



Çeviri fena değildi çok sorun yoktu, fakat yazardan kaynaklı hemen hemen her sayfada ''yakışıklı ajan'' tanımlamasını okumaktan rahatsız oldum...Artık isimlerin kullanılmaya başlanabileceği samimiyetin ilerlediği yerlerde bile bu tanımlama çok sırıtıyordu ;)



Ör;Arabada bomba patlıyor ve şöyle bi cümle okuyoruz; ''Lanet olsun.'' Ryan,onun bakışlarını takip etti.Yakışılı ajan tam eğimden aşağı inmek üzereyken,Jess hala yol seviyesinde yangına (B.E.S notu;yangının olması gerekirdi) ısısını sırtında hissedecek kadar yakın bir yerde duruyordu.



Yani ne diyebilirim, o kadar çok örnek var ki konsantrasyonumu bozdu iş maceradan çıktı Jess'in etkilendiği ajan formundan kurtulamadı :/ Tamam severim duygusal yakınlaşmaları ama burada resmen aptal aşık moduna taşınmış gibi hissettirdi ve beni çok rahatsız etti...