Bu kitabı 30 ve 45 yaşımda tekrar okumak istiyorum. Selim Işık'ın günlükleri o kadar güzeldi ki her bir satırında kendimi buldum diyebilirim. Dandini ve Dastana'nın nereden geldiğini dahi yazmış. Kitabın eski Türkçe bölümünü okurken çok zorlandım. Hele 100 sayfaya yakın noktalama işaretsiz olan bölüm beni bitirdi. Bu bilinç akışı yöntemini keşke bu kadar uzatmasaydı. Okumakta zorlandım diyebilirim bu bölümleri. Ha denilince okunmuyor bu kitap. Emek istiyor anlayacağınız. Altı çizilesi çok cümle var.