Nasıl denir... ilaç gibi geldi bu roman. Kurguya diyecek yok zaten, birkaç karakter var ki hafızalarda yer etmeye aday. Hareket hiç eksik olmuyor, bir an bile sıkılmadım ya da dikkatim dağılmadı. Böyle biraz Açlık Oyunları, biraz Göçebe tadı veriyor. Ve cesaret, dürüstlük, fedakarlık gibi kavramları sorgulatıyor bize. Sıradaki kitabı da sabırsızlıkla bekliyorum, tadı damağımda kaldı.