Bu romandaki uzun tasvirler dikkat çekici. Bu uzun tasvirler bazen insanda bir bıkkınlık oluşturuyor. (En sıkıcı eserler listesine girebilecek bir kitap) Ancak betimlemeler bazen sıkıcı olsa da olağanüstü betimlemeler var romanda. Balzac'ın kitaplarının dili bana ağır geliyor. Roman, duyguları insana birebir işleyebiliyor. Beni etkileyen en önemli şey Felix'in mektubu oldu. Ayrıca Henriette'nin sadakatine de hayran oldum! Her ne kadar bu aşk anlayışı biraz sorunlu olsa da... Bazılarımız bu aşka hayran olacaktır. Acaba hayran olunan gerçekten aşk mıdır, yoksa başka bir şey mi? Acaba ortada gerçekten bir aşk var mı?