Ve Dağlar Yankılandı

Açıkçası bu kitabı tam anlamıyla Khaled Hosseini'nin o mükemmel anlatım tarzına susamış, çıktığı haberini aldığı anda mutluluktan deliye dönmüş, kitapçıda gördüğüm anda da sanki yetişmezsem kapılacakmış duygusuyla üstüne kapanmıştım. Ama ne yazık ki benim beklentilerimi karşılayamadı. Elbette ki beklentilerimi fazlaca yüksek tutmuş olabilirim. Ama önceki o harika iki kitabı okuyan bir insan mutlaka çok büyük beklentiler içerisine girecektir, istemsiz. İlk olarak ayrıntılar, gereksiz anlatılar kitabı kaplamaktaydı. Mesela -okumayan arkadaşlar okumasın- İdris ve Timur'un bölümünü, Masume'yle Pervane'nin hayatını neden bu kadar üzerinde durarak anlatmış, hiçbir manası yok. Şöyle bir değinip geçebilirdi. Tinos'lu cerrah Markos'un hayatına yaklaşık altmış sayfa ayırmış ki bu tamamen gereksi z gibi geldi bana. Sonunda, dedim, bağlayacak hepsini ve bizi o şaşırtmacalı anlatımıyla kıskıvrak yakalayacak. Öyle bir şey de olmadı. Sadede gelirsek bu kitap beni doyuramadı. Beklediğimi alamadım. Ha, okumaya değer mi? Tabii ki, Khaled Hosseini'nin o sarıp sarmalayan anlatımı, harikulade tasvir yeteneği ve duyguları apaçık öne süren psikolojik anlatımı mükemmel bir deneyim daha sunuyor.