Yalnızlık cesaret ister

Nereden başlasam bilemiyorum. Aslında üzerine çok yorum yapabileceğim bir kitap değil. Genel olarak kurgu, anlatım dili ve konu yer yer ortalama yer yer de ortalama üstüydü diyebilirim. Mükemmel diyemem ama kötü olduğunu da söyleyemem. Fena vakit geçirmedim ama beni çok da açmadı.

Karakterlere pek ısınamadım. Issız Ada meselesi ve yan konusu, her ne kadar son okuduğum - gördüğüm romanlardan daha özgün olsa da karakterler ve kişilikleri klişeydi. Keza karakter çatışmaları da sıradan geldi. Yani okuduğum diğer aşk temalı konuların çoğunda benzer inişli çıkışlar görmüş insanım hatta çatışmalı karakterler artık bana baygınlık dahi veriyor.

Ayrıca yayınevi yazı boyutunu - kağıttan tasarruf yapmak adına- küçük tutmuş. Az biraz gözleri bozuk olan insanları da düşünseler ya!

Neyse, dediğim gibi; genel olarak kitap fena değil. Konusu ilginizi çekti ise ve aşk konusunu seviyorsanız bir okuyun. Fakat öyle karmaşık bir kurgu örgüsü ve çok özgün karakter beklemeyin. Heyecan tavan da yapmadı bende. Açıkçası kitapta az yer işgal eden Ümit ve bazen İnci karakteri bile daha kendine özgü ve ilgi çekici geldi. :)

Yine de ortada bir emek var ve takdiri hak ediyor. Ara ara tekrar etmekte yarar var diye düşünüyorum. Olumlu eleştiri kadar olumsuz eleştiri de vardır ve olumludan daha yararlıdır. Maksat eksikleri görüp geliştirmek ve daha iyi işler ortaya koymak. Çünkü insan kendi eksiğine gözü kördür.