Bu kitabı yolculukta okunmaya başladım diyebilirim. Yazar yolda tanıdığı kişilerin hikayelerini anlatınca kitaptan etkilenip yanındaki yolcuya, "Hadi bana hikâyeni anlatsana" diyesi geliyor insanın. :D Yazarın yol arkadaşlarıyla konuşması sırasında düşünceleri, içsel konuşmaları o kadar doğaldı ki ben olsam bende böyle düşünürdüm dediğim pek çok yer oldu. Bu da kitabı daha akıcı hale getiriyor. Okuduğum ilk Buket Uzuner kitabı. Diğerlerini de büyük bir hevesle okuyacağım sanırım.