Yolgeçen Hanı

yedikule ve bostancı arasında gezerken bizi yanında gezdiren pınar selek romanı.eleştirilerin çoğuna katılıyorum, dilin yavanlığı ve öykü boyunca insana bir kez bile aaa, olamaz dedirtemeyen tesadüflerin gereksizliği konusunda ama yedikule'de iken sanki oraya, bostancı sahildeyken de kayalıkların üzerine oturmaya gider gibi hissettim ben kendimi.
nihayetinde, diğer kitaplarını da edinerek binlerce şans daha vermek istemekteyim kendisine, dilerim daha çok, hiç vazgeçmeyerek ve daha uzun soluklu öyküler yazar.
not:tüm bu fikirlerin oluşmasında pınar selek'in kişiliğinin etkisi, romanın etkisinden daha fazla olmuştur, eleştiriyi yapan göz göre göre adam kayırmış, eyyam yapmış, tamam abicim, iki satır olmadı diye hemen terslenmek mi lazım diyerek içinden türeyen eleştirileri bertaraf etmiştir. itiraf ediyorumdur.