Yolum Aşka Düştü (Sancaktarlar Serisi #3)

Meral Kır'ın ilk okuduğum kitabı Aylardan Aşk'tı. Kitabı pek beğenememiştim. Klişe ve uzatılmış olduğunu düşünmüştüm. Kütüphanede serinin 3. kitabının olduğunu gördüm ve bir şans daha vereyim dedim.

Öncelik olarak beğenmediğim kısımlar hakkında görüşlerimi belirtecek olursam, Ahmet ile Sena'nın 20 küsür yılda pek yakın olmayıp bir anda birbirlerinin hayatlarına dahil olmalarını garipsedim. Kitapta eksik hissettiğim ilk nokta buydu. Sonrasında Sena'nın karakterine pek ısınamadım. Yalnız yaşamış, etrafında insanlar olsa da yalnızlığa mahkum olan ve acı çeken bir insan. Hayatı boyunca iyi bir kariyer için çabalamış ve bir eğitimci olmuş. Kitapta bir iki kısımda öğrencileri ve odasını paylaştığı meslektaşlarına söylediği sözler inanılmaz rahatsız edici ve gerçek dışı geldi. O sözler bir eğitimcinin söyleceği sözler kesinlikle olamaz. Hele ki yüksek lisans yapıp kariyerinde ilerlemiş bir insanın ofisini paylaştığı insanlara ''fosil'', ''yakışıklılarla günümü gün ederim'' tarzı söylediği anlamsız şeyleri kitapta hiçbir yere oturtamadım. Saçma ve sahte geldi. İkinci olarak Sancaktar Ailesi'nin varlıklı ve güçlü olduğundan bahsediliyor. Varlıklı ve güçlü soyadlarına sahip ailelerin erkek fertlerinin ''benimsin'' mesajları vermeleri artık klişenin de klişesi oldu. Ahmet'in de bu tutumunu beğenemedim. Diğer bir görüşümse, Sena'nın kitapta hep güçlü ve karakterli bir insan olarak gösterilip sonra nişanlısını aldatması oldu. İki anlamsız cümle söyleyip her şey bitmişti ayağına yatılması, aşkının peşinden gitmek diye belirtilen yerler bana göre Sena'nın Onur'a ihanetiydi. Kişisel olarak, bunu aşk ya da karakter meselesi olarak algılayamam. Bu benim gözümde insan dışı bir olay o yüzden Sena ve Ahmet'e daha da önyargılı yaklaştım. Ana karakterlere ön yargılı yaklaşınca kitaba da o şekilde yaklaşıyorsunuz malesef. İmla hataları vardı, bu kitaplar hiç mi gözden geçirilmiyor acaba? Ve son olarak da Onur'un Yandere hislerini tüm ilişki boyunca saklayıp sonda ortaya çıkarması mantıksız geldi. Bu denli bozuklukları olan insanlar kendilerini çabuk belli ederler diye düşünüyorum.


Beğendiğim kısımlara gelecek olursak, yazarın sadece aşk yazmaması ve bir cinayet ile aşkı birleştirmesi güzeldi. Aylardan Aşk kitabında da böyleydi. Tahmin ediyorum ki diğer kitaplarda da böyle. Olayları çözmek istemeden, akışına bırakarak okuduğum için katilin kim olduğunu ve gelişmeleri öğrenince şaşırdım çünkü böyle bir gelişme beklemiyordum. Bu da kitabın sıkıcı olmamasını sağladı benim açımdan. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim, yazar inanılmaz seviye atlamış. Hele ki ilk kitabı ile karşılaştırdığım zaman. Hissedilen boşluklar daha az, dil daha güzeldi kesinlikle. Okurken pek de sıkılmadım bu sebeple.

Genel olarak, kötü değildi ama çok iyi de değildi.