Zaman Haritası

Bilim kurgu? Bilim-kurgu parodisi? Tarihsel-kurgu?

Zaman haritası romanının bunların hangisi olduğu tartışılabilir. Tartışılmaz olan, yazar Félix J. Palma'nın müthiş sıcak anlatımı.

Kitabı okurken zaman zaman "ben bu saçma sapan romanı niye okuyorum ki" duygusuna kapılmadım değil. Zaten kitabı beğenmeyenlerin çoğu da anlatılan öyküyü "saçma sapan" bulmuşlar. Sanırım öyküyü saçma bulanlar, kitabı son sayfasına kadar okumamışlar. Ben kitabı okuyup bitirdiğimde Palma'nın çok güç bir kurguyu başarıyla oluşturduğu sonucuna vardım.

Bu kurgu içinde Palma, olay örgüsünü oluşturan ayrıntıları aktarırken zaman zaman roman kahramanları ile alay ediyor, ya da roman kahramanlarının saflığını, irrasyonalitesini olanca çıplaklığı ile aktarıyor. Okuyucuda saçmalık duygusu uyandıran da bu aslında.

Okuyucu için en büyük tuzak, yazarın okuyucunun rasyonalitesine hitap etmesi beklentisidir. Oysa başarılı yazar, okuyucunun bu beklentisine cevap vermeden, kendi kurgusu içinde romanını okunur kılabilir.

Zaman Haritası 19. yüzyılın sonu, Londra'sında geçiyor. Londra, neredeyse her tür romanın arka planını oluşturabilen bir şehir. 19. yüzyıl sonu ise insanların bilimsel merakının kabardığı muazzam bir çağ. Tarihin bu dönemine denk gelen pek çok ilginç karakter var: Bilim-kurgu türünün babası H.G. Wells, dünya çapında ses getiren ilk gotik romanın yazarı Bram Stoker, pop-kültür üzerinde de ciddi etkiler yaratan Karındeşen Jack, Fil Adam, vs.

Palma bütün bu ilginç kişilikleri, kendisinin yarattığı başka ilginç kişiliklerle bir araya getiriyor. Gerek yaratılan kurgu kahramanlar, gerekse gerçek kişilikler romanda gayet güzel işleniyor ve anlatılıyor.

Romanın akışı içinde okuyucu, olayların tarihsel gerçeklerden (ya da bilinen tarihsel gerçeklerden) daha farklı ilerlediğini fark ediyor. Zaten sabırsız okuyucu, belki de bu romanı bu yüzden sevmiyor, çünkü bütün "saçmalıklar" ve tarihsel akıştan farklılıklar kitabın en sonunda çözülecek.

Bence güzel ve okumaya değer bir roman.