Zor Kadın

Akmasına engel olamadığım yaşlar ve yüzümde kocaman bir tebessümle kapattım kitabımın kapağını.
FMArsal'ın büyülü dünyasına beni tam anlamıyla bağlayan, haftada iki gün yayınlanan bölümlerini saniyeleri sayarak beklediğim kitaptır Zor Kadın. Defalarca kez okuduğum bir eseri kitap haliyle okumak elbette çok başkaydı ve her seferinde aynı etkiyi yaratması ile FMA kaleminin ne kadar kuvvetli olduğunun ispatı.

İnsanın kendisi için "en özel" diye nitelendirdiği şeyleri anlatması, yüreğinden geçenleri aktarması çok zor.

Sayfalar akıp giderken parmaklarımın arasından sona yaklaştıkça üzülmekten alamadım kendimi.

FMArsal kaleminde kesinlikle büyü var! Kitabın kapağını açar açmaz sizi sarıp sarmalayan, kitaba hapseden, bittikten sonra da hep aklınızın ve kalbinizin önemli bir köşesinde yer edinen kitaplar yazmasının başka açıklaması olamaz.

Bazı kitapların ruhu vardır.. Yaşarlar, size de tüm olayları, tüm duyguları yaşatırlar. Bunu yakalamak çok zordur fakat FMArsal bunu en iyi yapan, kitapların ruhunu ortaya koyan bir yazar.

Aşkların en zoru onlarınkiydi belki.. Zor bir kadın, Zor bir adam, Zor bir aşk...
Bir kadına iki kere vurulmak.. Kendiyle bile savaşmak.. Onun için iki kere yanmak.. İki kere aşık olmak.. Sınavların en zoru kesinlikle Ateş'indi. Bana sorarsanız aşk ne kadar zor olursa o kadar kıymetli olur, o kadar güzel, o kadar güçlü..

Ecrin... Bal gözlüm.. En zor, en sıkıntılı anlarında bile neşesini kaybetmeyen, ışıl ışıl bal gözleriyle tüm karanlıkları aydınlığa çıkarabilecek bir dilber. Her hareketi sevimli gelen, zeki, esprili, neşeli, hayat dolu ve oldukça inatçı bir genç kız.. Kendi ayakları üzerinde durabilen, dünyanın yükünü sırtında taşırken bile gülümseyen alaycı bir güzel.. Hüznü içime akan bir prenses..

Ateş! Ah Ateş! İç depremlerinin göçüğü altında kalan, sert, kuralcı, sınır tanımaz, yenilgiyi asla kabul etmeyen, heybetiyle ölümü bile korkutan bir savaşçı! Kalbini karanlığa gömmüş, yapayalnız.. adı gibi, Ateş gibi bir adam!
Ateş ve Ecrin arasındaki elektrik o kadar yoğun ki.. Elle tutulur cinsten. Benim kelimelerle anlatabileceğim bir şey değil ama FMArsal anlatmış! Aralarındaki bağ, güven, aidiyet duygusu, naiflik, uyum, doku, duygusallık.. Anahtar kilit uyumu gibi.. Bir kilidi tek bir anahtar açabilir.. Aşkı böylesine hissettirebilen, içimize işleten tek yazar.

Kendimi buldum diyebilirim bu kitapta.. Bazen Ateş oldum, Bazen Ecrin.. Ecrin'in gözyaşları içime damlayıp asit etkisi yaratırken gözyaşlarıma, bal gözlerdeki ışık Ateş'i tutuşturup ruhundaki karanlıkları bir bir aydınlatırken kahkahalarıma engel olamadım. Sayfalarda Ecrin'in bal gözlerindeki ışık oynaşıp dururken Ateş'in gözlerindekiy yangın yaktı geçti beni..!

Ateş'in içindeki iyiliği ortaya çıkarabilecek tek kadındı bal gözlü.. Devraldığı enkazı toparlayabilecek en güçlü kadındı! Kalbini, ruhunu kalın zırhlar ardına gizlemiş bir savaşçının kalkanlarını kırmak kolay değildi elbette! Kimi zaman gözyaşlarıyla, hüznüyle, kimi zaman alaycılığıyla, iğnelemeleriyle kırdı bu kalkanları, kırarken kendi kırıldı.. Bin parçaya bölündü.. Ecrinle birlikte ben de bölündüm.. Ama gerçek aşk tam da buydu! Bin parçaya bölünsen de sevdiğinin içten sözlerine kanıp ne yaparsa yapsın ondan kopamamak, uzaklaşamamak!

Kitapta eski dostlara rastlamak harikaydı! FMArsal romanlarındaki aile sıcaklığını seviyorum, birbirleri için her türlü fedakarlığı yapabilecek dostlukları, tanımadıkları insanlara bile yardım eli uzatıp koruyup kollamalarını, koşulsuzca sırtını dayayabileceğin dostları görmeyi seviyorum.. Aile olabilmek için kan bağı olması şart değil, gönül bağı öyle bir bağdır ki kan bağını aşar bazen. Bunu anlatan en güzel eserler..

Gururlu, inatçı, ufacık bir iyiliği bile kabullenemeyen, her istediğini elde etmiş, girdiği her savaştan galibiyetle ayrılmış bir adamın mağlubiyetini, paslanmış bir kalbin küçücük ellerde temizlenip rengarenk çiçekler açmasını, hayat dolu pırıltılı gözlerin kalbi kararmış bir bedene can vermesini, aşkın iyileştirici gücünü, yenilmenin güzelliğini ortaya koyan bu şaheser kalbimin en güzel köşesine yerleşti..

Kendimi satırlarında kaybettiğim, tüm stresimi, sıkıntılarımı bir kenara attığım, antidepresan etkisi yaratan, her kelimesi yüreğimde yankılanan, duygularımı alt üst eden böyle şahane eserler yazdığınız için.. Aşkı iliklerime kadar hissettirdiğiniz, böylesine içime işlettiğiniz için.. Toplumda unutulmuş, itilmiş güzellikleri yazdığınız ve geleceğe umutla bakabilmemi sağladığınız için.. Ne durumda olursan ol pes etmemek gerektiğini, her çıkmazın aydınlığa kavuşabileceğini gösterdiğiniz için.. Çok teşekkür ederim sevgili yazarım!

Ellerinize, zihninize, emeğinize, o kocaman yüreğinize sağlık! Siz hep yazın.. Hep yazın ki iyi ve özel insanların varlığına olan inancımızı, değerlerimizi yitirmeyelim.. Siz hep yazın ki yanımızdakinin 'erkek' değil 'adam' olması gerektiğini anlayalım.. Siz hep yazın ki aile kavramının sadece kan bağıyla oluşmadığını unutmayalım.. Gerçek aşkın varlığına inanmamız, aşkı yüreğimizde hissetmemiz için yazın.. Umudumuzu yitirmememiz için yazın.. Olaylara gözlerimizle değil de yüreğimizle bakabilmemiz için yazın.. Hayatlarımızı değiştirmek için yazın..

Ben bir kitap okudum ve hayatım değişti...

"Sevgi her yaşta mümkündür. İnsanın kalbi her yaşta mutlulukla ve heyecanla dolabilir. Aşka her zaman ve her yaşta ulaşılabilir. Tabii bir kalbiniz varsa..."