Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Mutluluğunuz ve başarılarınız, ancak bunları cömertçe paylaşmaya razı olduğunuz takdirde affedilir. Ama mutlu olmak için başkalarıyla fazla ilgilenmemek gerekir. Bunun üzerine, çıkış yolları kapanır. Ya mutlu ve yargılanır ya da bağışlanır ve sefil olacaksınız.
DÜŞÜŞ
Dikkat etmişsinizdir, inancı, tüm hakaretleri bağışlamak olan insanlar vardır, bu hakaretleri bağışlarlar gerçi, ama hiç unutmazlar. Ben hakaretleri bağışlayacak kadar iyi yapıda biri değildim, ama sonunda onları unutuyordum hep. Benim kendisinden nefret ettiğime inanan biri, onu geniş bir gülümseme ile selamladığımı görünce apışıp kalıyordu. O zaman, yapısına göre ya bendeki ruh büyüklüğüne hayran oluyor ya da ödlekliğimi küçümsemeyle karşılıyordu, oysa bu davranışımın nedeni daha basitti: Adını bile unutmuştum adamın. İlgisiz ya da nankör kılan aynı sakatlık o zaman büyük ruhlu hale getiriyordu beni.
DÜŞÜŞ
"yine sustuktan sonra, ne kadar tuhaf bir adam olduğumu, beni kesinlikle bunun için sevdiğini, ama belki günün birinde yine aynı nedenlerden ötürü benden nefret de edebileceğini mırıldandı. bunlara ekleyeceğim bir sözüm olmadığı için susuyordum. gülümseyerek kolumu tuttu "seninle evlenmek istiyorum." dedi. ben de "ne zaman istersen evleniriz." dedim."
Yabancı, s.47
'İnsan hiçbir zaman hayatını değiştiremez, bütün haytalar birbirinin aynısıdır.' YABANCI
“Her sanatçının ta içinde , benliğini ve dilini yaşamı boyunca besleyen tek bir kaynak vardır.”
TERSİ VE YÜZÜ
“ Yaşama umutsuzluğu yoksa , yaşama aşkı da yoktur.”
TERZİ VE YÜZÜ
“İstediklerini fazlasıyla verir bu yaşam, onu yitirmekten daha kötü bir şey olamaz.Bu deli büyük bir bilgedir.Ama umutla yaşayan insanlar , iyiliğin yerini cömertliğe , sevginin yerini erkekçe susuşa , kaynaşımın yerini yalnız cesarete bıraktığı bu evrene pek ayak uyduramazlar.Sonra da herkes ‘bir zayıf , bir ülküselci ya da ermişti’ der.Öyle ya büyüklüğü gözden düşürmek gerekir.”
SİSİFOS SÖYLENİ
“ Yeryüzü ! Tanrıların bırakıp gittiği bu büyük tapınakta tüm putlarımın ayakları kilden..”
DÜĞÜN VE BİR ALMAN DOSTA MEKTUPLAR
“Gündelik acımızda başkaldırı , düşünce düzeyinde , cogito’nun gördüğü işi görür ; ilk kesinliktir.Ama bu kesinlik bireyi yalnızlığından çekip alır.ilk değeri bütün insanlar üzerine kuran bir ortak noktadır.Başkaldırıyorum öyleyse varız..”
BAŞKALDIRAN İNSAN
“ Baba ocağından uzakta , öfke dolu bir tinle dolaştın, denizin çifte kayalarını aştın ve yabancı bir toprakta oturuyorsun..”
YAZ