Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Bu şehirde yalnızlık yasaktır ama fiziken yalnızlık yasaktır, ruhen hep yalnızsındır.
Bu şehirde kalabalıklar yalnızlığın kalın perdeleridir. - sayfa 270
Birileri omzumdan tutuyor ve dur diyor. Arkamı dönüyorum, Bay Hayat.
Dur ve bildiğin, bilmediğin, bilemeyeceğin, yakında öğreneceğin, her şeyi ama her şeyi tekrar düşün diyor.
Bay Hayat...
Tüm öğrendiklerim veya yanlış olduğunu bildiğim halde bile bile kendimi doğruluğuna ikna ettiğim, doğru olduğunu bildiğim halde, kulaklarımı tıkadığım ne varsa...
Bay Hayat tarafından tüm çıplaklığı ile ve acımasızlığıyla önüme seriliyor. Trajedi demek budur işte. Her şeye apansız yakalanmak. - sayfa 277
Her zaman çalışma arkadaşlarıma şunu söylemişimdir:
Iyi biri olup olmadığınız ancak sizin altınızda biri çalıştığı zaman sizin ona davranışınızdan belli olur...- sayfa 279
Çok basit bir eserdi açıkçası,akılda kalmayı hakettiği konusunda şüpheliyim.
Bir eserin basitliğini neyle ölçüyorsunuz, onu bilemem. Ancak, akılda kalmayı haketmesi için, yaşamın içinden olması ve kendi samimi doğrularını söylemesi yeterlidir bana göre. Bu kitapta hoşuma giden bir başka yön ise, belli gelişim çağlarında, insanların duygu değişimlerinin bir ölçüde olsa ortak yansıması ve bir yazarın kendi yaşayıp hissettiklerini mercek altına alıp yaşam felsefesini özetleyen bir kitap oluşturmuş olmasıdır.