Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Ölümüne yaşamak var da yaşamına ölmek olmaz mı?Oldu.

Ne siz tam mutlu oldunuz,ne de geride bıraktıklarınız.

Her şeyin bir zamanı var,derler.Genelde sabırlı olunmasına,doğru anın beklenmesine yönelik bir deyiştir bu.Ama tersi de geçerli: her şeyin,dahafazla gecikmeden,olması gereken bir zamanı da var.Ancak o zamanın içinde gerçekleştiğinde anlam taşıyan bir zaman...

Yazmak,hayatı yazıyla yaratmak,benim tek gerçeğimdi.Bir yandan onca ders kitabının anlatamadıklarını öğretiyordu edebiyat,bir yandan yüreğe ilham ve umut veriyordu.Çünkü umutsuzluğu bile yazıya dökme şansım vardı.Yazıldığında benden bağımsızlaşıyordu her şey,uçubiliyordum yüklerimi bıraktığım ve insanın hayrına dönüştürdüğüm noktada.
Derken öyle sakınımsız uçuverince kanadım kırıldı,bir türlü onaramadım.

Yine aynı şey oldu.O günkü acı nüksetti.Bir nevi kriz.Bir kere ne yaşadığını bilir olunca daha da bir panikliyor insan.Denedim üstelik, ilaçlarla,insanlarla,alkolle,gözyaşlarıyla,yazıyla,kayıtsızlıkla,televizyonla, elimden gelen her türlü imkanla dindirmeyi denedim acıyı.Ama o yine bir gedik bulup dışarı sızıverdi.

İçimde çırpınan bir güvercinle yaşamak ne demek,kimselere anlatamıyorum.

Zaman duygusunu köreltiyor yalnızlık.Çağlar öncesi ve sonrasını mümkün kılıyor,sonsuzluğa terk ederken şimdiyi.

Çok denedim tersi ve yüzüyle her şeyi.Olduramadım.

İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.

Beklemek gövde kazanması zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.