Bazen elimizde birçok kitap oluyor ve hangisini okuyacağımıza karar veremiyoruz. Bazen de canımız bir kitap okumak istiyor ama bu kitabın ne olduğuna dair bir fikrimiz olmuyor. İşbu sebeple kurulan bu grupta, okuduğumuz kitaplar hakkında birbirimize yardımcı olabilir, okumak istediğimiz kitaplar hakkında fikir teatisinde* bulunabiliriz diye düşündüm.
* Hep cümle içinde kullanmak istemiştim buraya kısmetmiş.
Çizmeye kıyamıyorum aslında tam karar da veremiyorum çizsem mi çizmesem mi diye. Post-it yapıştırıyordum bir ara, yine devam edeceğim galiba. Deftere yaz yaz bitmez, uğraşılacak iş değil.
Alıntıları yazmak için aldığım bir sürü defterim var. Kitaplara kıyamıyorum
Kitaplarım sarı pembe fosforlu kalemlerle çizilmiş yan taraflarına kurşun kalemle notlar alınmış oda yetmeyip sayfaları işaretlemek için kullandığım renkli kağıt işaretlerle doludur.Bitirdiğim kitabı birkaç ay sonra tekrar okur, notları gözden geçirir ,kaçırdığım bir şey varsa yine çizerim.post_itlerle doludur.Post-itlerde yaptığım araştırmalar yazılıdır.Alıntı defterlerimde vardır.
eskiden kıyameti koparırdım bir dokunan olursa, altını çizmek ne ki... ama sonra anladım ki kitaba değer vermek demek hiç dokunmamak değil. altını çiziyorum artık, deftere de yazıyorum, tek tek nereleri çizmişim aramak yerine o açıdan kullanışlı oluyor. yalnızca önceden başkasının işaretlediği kitabı okurken biraz dikkatim dağılıyor, kendi fikirlerimi duyamıyorum gibi geliyor bana. ama tavsiyem; çizin. çizdikçe değeri artıyor.
kitaplarımı çizmem,sevmem de .Yaprakları buruşsun içim gider.
kitaptan kitaba değişiyor. mahur besteyi okurken integral işaretiyle hoşlandığım yerleri belirtmiştim mesela. başka bir kitabıma kıyamadığım için ayracının arkasına sayfa ve satır numarası yazmıştım. camus'nün yabancı'sını okurkense her şeyiyle bir çatışma içindeydim, satırları çiziyor, yanlarına düşüncelerimi, çelişkilerimi ve nedenlerimi yazıyordum.
okumak, okurken altını çizmek bile tek bir çerçevede olmamalı. çünkü her kitabı okurken aynı kişi olamayız diye düşünüyorum.
Altı çizilesi bir cümleyi es geçmek o kitabı elime alıp da hakkını veremeden yerine koymak gibi...o kitabı kimsesiz bırakmak gibi rahatsız edici bir duygu...Okumanın bana en haz veren kısmı da bu yanı olsa gerek o sebepten ödünç kitap alıp okumayı pek sevmem okuma özgürlüğüm elimden alınmışçasına canım yanar çünkü...Altını çizmeden okuduğum tek bir kitabım dahi olmadı ve sanırım olmayacak da:)
Okuduğum kitabın altını da çizerim yanına tarihini de yazarım hatta beni en çok etkileyen cümleyi ilk sayfaya yazarım
ben de çizerim.. sonra o çizdiğim yerleri dönüp dönüp tekrar okurum..