Bazen elimizde birçok kitap oluyor ve hangisini okuyacağımıza karar veremiyoruz. Bazen de canımız bir kitap okumak istiyor ama bu kitabın ne olduğuna dair bir fikrimiz olmuyor. İşbu sebeple kurulan bu grupta, okuduğumuz kitaplar hakkında birbirimize yardımcı olabilir, okumak istediğimiz kitaplar hakkında fikir teatisinde* bulunabiliriz diye düşündüm.
* Hep cümle içinde kullanmak istemiştim buraya kısmetmiş.
Bazı insanlar mutsuzluğunu kitaplarla gizler, bazıları yalnızlıklarını kitaplarla gizler, bazı insanlar sadece okumak istedikleri için okur, bazıları aşık olduğu için bu böyle uzar gider ama sanırım en çokta yalnızlığımızı kitapların kalabalığında unutabilmek için okuyoruz... Aslında hepimiz kalabalık gözüken yalnızlarız, her birimizin büyük bir yalnızlığı var. Kabuğuna çekilme ihtiyacı duyduğu yalnızlığı... İşte o yalnızlıkları karşılayan tek şeyde içinde kendimizi bulduğumuz, karakterlerin gerçek dünyada nefes alan her şeyden daha çok bizim yanımızda olup yalnızlığımızı sildiği için sanırım kitap okunuyor... Fakat dediğim gibi bunun birçok milyonlarca sebebi vardır, sadece benim şahsi fikrim bu yönde. :)
hiçbir şey tam olarak ak ve kara değildir bence ak ve kara dışında . anne sütünün nasıl her yıl gazetelerde yeni bir faydası keşfediliyorsa kitap okumanın da o kadar farklı güzellikleri iyilikleri olabilir . bir kitap diğerine göre daha az önemsiz ya da kötü değildir bence . kurgu kitapları olan romanlar şiirler hikayeler çok güzel çok iyi de ... temel bilimler dediğimiz konularda eksikliğimiz varken nasıl tam olarak faydalanabiliriz diğerlerinden ? mitoloji okumadan , incil ve felsefe tarihini okumadan niçe okuyorsak burada bir anormallik olabilir mi ?
" eğer söylenenlerle ilgili değilseniz ne diye uğraşıyorsunuz ? *** uğraşıyorsunuz çünkü hayatınız kıskançlık ve azapla dolu . bir yanıt bir anlam bulmak istiyorsunuz ! bir anlam bulmak istiyorsanız tüm dikkatinizi verin . güçlük hiçbir şeyde ciddi kelimenin tam anlamıyla ciddi olmamanızdan kaynaklanıyor ! *** "
bütün bu uğraşlarımız arkadaşlar bir yanıt bulmak endişesinden kaynaklanıyor galiba . bu yüzden tüm dikkatimizi verelim . batı cephesinde yeni bir şey yok okumak kadar eğlencelidir mantık çalışmak ... dört beyaz gecenin hikayesi de olasılık teorisi bilmek gibi ...
:)
@ordoabchao yazdıklarına tamamen katılıyorum. Aynı fikirdeyim. :D
Bazı insanlar kitap okuma eylemini bir şeyler öğrenmek için yapar. Ben buna hiç katılmıyorum. Bir şey öğrenmek isteyen gitsin ansiklopedi okusun. Ben kitabı keyif aldığım için okurum. Bütün gün yoğun geçtiyse uzanır bir saat kitap okuyup dinlenirim. O yüzden de okuduğum her kitabı (bir kaç istisna hariç) bayıla bayıla okumuşumdur hep. Bu işi keyif almak için yaptığımdan tam tarzım olan şeyler okurum hep. Dibine kadar kurgu kitaplar okuduğum için de çoğu arkadaşım benim tarzımı hiç sevmez :D Sıkıntıdan patlayarak hatta kusarak Ahmet Hamdi falan okuyacağıma, zerre bir şey öğrenmeden deli gibi bir bilimkurgu okumayı tercih ettim hep. Şu 'bir şey öğrenmek için kitap okuyan'lara göre ben aslında hiçbir şey okumuyor bile olabilirim, ama çok okuyorum :D
Çevrende yaşanan olayları daha geniş açıdan bakıyorsun okudukça ve alıskanlık haline geliyor,bir süre sonra da vazgecemiyorsun zaten.
Okudukça öğrenir aslında insan neden okuduğunu değil mi :))
bayağı bir derine inmişsin :) Ama soruma güzel bir cevap oldu.
Edebi eserler üzerinden konuşursak, bir romanda birbirinden farklı bir çok karakter tüm çıplaklığıyla karşımızda duruyor. Başka hiç bir sanatta insanların iç dünyası bu kadar net yansıtılamaz. Aslında her bir karakter kendilerini bize daha güzel anlatabilmek için yarışıyor diyebiliriz. Bu da bana çok çekici geliyor.
Valla öyle derine indim ki yüzeye çıkmak için sayfalarca yazabilirim ama uzatmayayım :)
Kainatta ve insan ruhunda,zihninde nedensiz elbette hiçbir şey yoktur.Okumaya neden başlar insan?Önce zorunluktan ya da merak duygusundan.Sonra okudukça öğrenir.Bilinmezlikler her zaman ilgisini çeker insanın.Bilinmezlikleri bildikçe,Olunmazlara eriştikçe daha da çok okuruz.Bilinmezliklere gizemlere uzanan en kısa yoldur okumak.Ya da bilinen bir mefhumun aslında bilinmediğini gösterir bize.