Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Çoğu kesim yerli yazar okumuyor. Sebebini merak ediyorum açıkçası. Fikri olan yorumlayabilir mi?
Teşekkürler arkadaşlar
Bu yorum silinmiş
Bana kalırsa "Türk yazar, yabancı yazar" tartışması "türkçe edebiyat ve diğer dildeki edebiyatlar" olarak sürdürülmesi daha doğru olabilir. Tartışma biraz daha derinleştirilerek yazarların edebi tarzları yerli-yabancı ayırımı yapılmaksızın birbirleriyle karşılaştırılabilir. Örneğin türkçe edebiyatta Oğuz Atay -Tutunamayanlar, bilhassa- dünya edebiyatındaki karşılaştırmalı tartışmaya çok fazla olanaklı görünüyor...
Yerli yabancı ayırımından ziyada kaliteye bakılmalı bence de. Özgünlük, farklı üslup, etkileyici ve sürükleyici anlatım, düşünmeye sevk eden kitaplar yazıldıkça tercih sebebi olur
ben yerli yabancı diye ayırmıyorum. ama şu bir gerçek ki yabancı kitaplar daha iyi oluyor.
bestseller okumuyorum ben daha çok edebi sanatsal klasik kitaplar daha çok hoşuma gidiyor
yerlilerden sabahhattin ali kitapları da okurum sonra dostoyevskide okurum yeterki kitap güzel olsun beni içine alsın
Bu yorum silinmiş
Aslında yabancı yazar okurken kendimi çok rahatsız hissediyorum.Çünkü kitabı asla tam olarak anlayamacağımı düşünüyorum.Yazar bize çevirmen aracılığıyla ulaşıyor ve bir çok şey anlamını yitiriyor.Yazarla direk karşılaştığımız yerli eserlerde de dili çok yavan buluyorum.Edebi eserlerde karşımıza çıkan dil, doğal dilden farklıdır ve öyle olmalıdırda.Ama yerli eserlerde genellikle benim bile aynı üslupla rahatlıkla yazabileceğim şeyler karşımıza çıkıyor.
Benden en az yirmi yaş büyük, onlarca kat fazla kitap okumuş insanlarla aynı şeyleri kaleme alabiliyorsam o yazarı okumaktan pek hoşlanmam açıkcası.
Bir de olayın, yabancı yazar okuyup kitabın geçtiği bölge hakkında bilgi edinme yani kitaplar aracılığıyla hem gezen hem okuyan olma dalgası vardır.Bence niyeti kitaplar üzerinden gösteriş yapmak olmayan insanların sadece yabancı yazar okuması bu yüzden.
Ama bir kitapseverin kendini yerli/yabancı yazar okuyucusu olarak kısıtlandırması tamamiyle kitapları kullanmaktır -bence-
Kitaplar hissedilmek içindir, bir şey elde edilmek için değildir.En azından benim için.
Ha bir de yerli yazarlar olaylar üzerinde yeterince düşünmüyor gibi.Çünkü düşünseler ortaya yabancı yazarlardan katbekat güzel şeyler çıkarabileceklerine inanıyorum.
Henüz vaay be bu nasıl aklına gelmiş diyebileceğim yerli bir kitap okumadım.Belki vardır, ben karşılaşmamışımdır.
Benim kanaatim şu; önemli olan yazarın yabancı veya yerli olması degil, yazarlığa karşı olan yeteneğidir kimi yabancı yazarlar vardır onların kitapları insana tarif edilmez bir mutluluk verir, sizi bu dünyadan alır götürür (şeker portakalı, simyacı..) kimi yerli yazarlar vardır ki kitapları insanı etkilemesin (kürk mantolu madonna, kayıp gül..) tabi şuda bir gerçek ki yabancı yazarların kitaplarını okurken isim adları yer adları kafamı karıştırıyor, yerli kitapları okurken daha fazla zevk almamın sebebi bir bilinemezcilik içine girmeyişim ve kendi çevremdeki yaşantılardan izler bulmam sonucu hissettiğim yakınlık duygusudur.
Benim için artık önemli olan kitabın bana ne kadar hitap ettiği.Kitabı okurken beni içine çekmesi çok önemli örneğin Kalbimin Sahibisin beni içine alan yabancı kitaplardan biri.Bu yüzden yabancı yazarları seviyorum okuyucuyu nasıl etkileyeceklerini biliyorlar
Bazı Türk yazarlar yabancı eserlerden esinlenerek yazdığı için çekici olmuyor.Çünkü yabancısı daha ilginç .Okudukça esinlenilerek yazılmış eserleri farkedebiliyorum. Bu da benim canımı sıkıyor.Türk romancıları kendi gerçeklerimizi yazarsa çok çekici oluyor.Örneğin Yaşar Kemal