Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Çünkü sabırlı değiller. Bestseller olarak ifade edilen kitapların hemen hemen hepsi sürekli bir macera ya da merak duygusu yaşatma telaşında. Bu tip kitapların yazarları da çoğunlukla son birkaç yılda adını duyuran kişiler ve basit bir kurgu ile edebi ürün çıkardıklarını sanıyorlar. Ne yazık ki insanlar da bu tip rahat okunan kitapları tercih ediyorlar. Çünkü düşünmelerini gerektirecek bir durum söz konusu değil kitaplarda. Okuyorlar ve kitap bitince bir daha dokunmamak üzere rafa kaldırıyorlar. Tabiri caizse 'çerezlik' kitap oluyor bunlar.

Halbuki bir Reşat Nuri Güntekin'i, bir Sabahattin Ali'yi, bir Yusuf Atılgan'ı, ne bileyim bir Ahmet Hamdi Tanpınar'ı anlamaya çalışarak okusalar neler neler olacak.

Tabii bu benim kişisel görüşüm. Yalnız şimdi fark ettim, benim cevabım aslında sorudan saptı biraz. Yoksa dünya klasikleri de okunmuyor. Onlar da aynı sabrı gerektiriyor.

Ama bizde de son dönemlerde kendini okutan Murat Menteş gibi yazarlar var, durum o kadar da iç açıcı olmayabilir. Daha fazla karıştırmadan bitireyim artık. :)

Hiç etkilemez.Yerli-Yabancı olması değil Kaliteli-Kalitesiz olmasına bakılır.Eğer bunları yabancı yazarlar daha fazla gösteriyorsa,daha fazla ilgilenilmesi gayet doğaldır.

bazı tarzlarda türk yazarlar malesef ki hayal güçlerini kullanamıyorlar. Yada Aşksa fazla yoğun oluyor. Okuyucuya hiç iş bırakmıyorlar. Tabi ki bu tüm türk yazarlar için görüşüm değil ama kitap sayfası adminliği yaptığımdan beri bunu gözlemledim. Sayısız türk yazar sayısız yabancı yazar okudum.. Gerçekten kalemleri güzel olanlar var ama duyulmayan ve gerçekten kötü olanlar var adı duyulan ..

Bence önce yerli yazarlardan başlamalı okumaya özellikle de kültür ve değerlerimizi iyi anlatan kitaplar okunmalı.Soruya gelince yerli yazarları okumayan kesim kendi kültüründen ziyade Batının değer ve yaşayış tarzını merak edip, onları tanımaya çalışıyor olsa gerek.

bir kemal tahir, bir tarık buğra, yusuf atılgan, sabahattin ali mutlaka okunmalı bence. herkesin elinde 'best seller'lar görüyorum, kitap okumak bu değil bana göre. kuşkusuz onlar da okunabilir ancak asıl keyif verici olanın gerçek edebiyat eserleri olduğunu görebilenlere ne mutlu..

Şahsen yerli yazar konusunda çok dikkat ederim ve seçiciyimdir. Çünkü yalnız ve güzel ülkemde basın özgürlüğü olduğuna inanmıyorum. Kötü kitapların var olduğunu biliyorum. iyi yazarların olduğuna inanıyorum. Ülkemizin yazarlarına dikkat ediyorum, nereden gelip nereye koştuklarını anlamaya çalışıyorum. Benimsemediğim yazarları daha çok okuyorum, çünkü onlar fikirlerimin açıkta kalan kısımlarını daha da iyi gösteriyorlar. Yabancılarda ise özgeçmişlerine önceki yapıtlarına bakıyorum. Birilerinin finanse ettiği saçmallıklardan uzak durmaya çalışıyor bestseller safsatalarına gülüyorum yalnızca, aradığımı nokta atışıyla bulabiliyorum. Benim yeni yada eski yazarlara değil iyi kitaplara ihtiyacım var..

eskiden beni yazar değil, kitap ilgilendirir diye düşünüyordum. şu anda da genel planda pek değişmedi düşüncem. yabancı yazar okuyacaksam yayınevi, çevirmen çok önemli. siz hiç andre gide'i 90'larda sabah gazetesinin verdiği bir nobel ödüllü yazar serisinden okudunuz mu? yapmayın öyle kötü şeyler.

yabancı kitaplar kadar iyi, hatta onlardan çok daha iyi kitaplar var ülkemizde, kendi aramızdan insanların kitapları. ki bizim hikayemiz olduğu için benimsenememelerini de yadırgıyorum. ama bu biraz yayınevlerinden, biraz editörlerden biraz da biz okuyucuların yönlenme/yönlendirilme konusundaki afallamışlığımızdan kaynaklanıyor. bir gazete alıyoruz, kültür sanat sayfasında veya kitap ekindeki kitaplara bakıyoruz. ya da dnr'a gittiğimizde ne görüyorsak o .. "çok satmış, humm.". bir yerde okuduğum bir şey bugünlerde sürekli dilime dolanıyor. "migrosta satılan kitaptan ne beklersin ki?" sokağa çıkın, ferit edgü'yü sorun, onat kutlar'ı, kemal tahir'in kırgınlığını, füruzan'ın azmini .. sonra bir banka oturup düşünün. bir yanda debbie macomber ne bileyim efendim pucca, elif şafak .. diğer yanda da sessiz sedasız ölümü bekleyen, belki de çoktan ölmüş "kalemler".

nereden geldim ben buraya? heh, kitap seçmede veya bir yazarla tanışmakta mühim bir şey de tavsiyeler. gerek internet ortamından gerek bir dostun dilinden .. o sebeple madem biz burada, gördüğüm kadarıyla okumanın farklı bir şey olduğunu, bir üslubu olması gerektiğini az çok hayatına yerleştirmiş insanlarız, uyarmalıyız. anlatmalı, kaşlarımızı çatmalı, babamızın kütüphanesinden çalıp hediye etmeliyiz! sonuncusu tehlikeli sonuçlar doğurabiliyor :)

bir de sabırlı olmadan, ince eleyip sık dokumadan komodininizin çekmecesinde saklayacağınız kitabı bulamazsınız.

not: "çerezlik" diyen birini daha bulmuş olmanın mutluluğu!
not 2: çok dönüp dolaştırmışım meseleyi belki. bilemiyorum. ama kalsın böyle.

Aslında yabancı yazar okurken kendimi çok rahatsız hissediyorum.Çünkü kitabı asla tam olarak anlayamacağımı düşünüyorum.Yazar bize çevirmen aracılığıyla ulaşıyor ve bir çok şey anlamını yitiriyor.Yazarla direk karşılaştığımız yerli eserlerde de dili çok yavan buluyorum.Edebi eserlerde karşımıza çıkan dil, doğal dilden farklıdır ve öyle olmalıdırda.Ama yerli eserlerde genellikle benim bile aynı üslupla rahatlıkla yazabileceğim şeyler karşımıza çıkıyor.
Benden en az yirmi yaş büyük, onlarca kat fazla kitap okumuş insanlarla aynı şeyleri kaleme alabiliyorsam o yazarı okumaktan pek hoşlanmam açıkcası.
Bir de olayın, yabancı yazar okuyup kitabın geçtiği bölge hakkında bilgi edinme yani kitaplar aracılığıyla hem gezen hem okuyan olma dalgası vardır.Bence niyeti kitaplar üzerinden gösteriş yapmak olmayan insanların sadece yabancı yazar okuması bu yüzden.
Ama bir kitapseverin kendini yerli/yabancı yazar okuyucusu olarak kısıtlandırması tamamiyle kitapları kullanmaktır -bence-
Kitaplar hissedilmek içindir, bir şey elde edilmek için değildir.En azından benim için.
Ha bir de yerli yazarlar olaylar üzerinde yeterince düşünmüyor gibi.Çünkü düşünseler ortaya yabancı yazarlardan katbekat güzel şeyler çıkarabileceklerine inanıyorum.
Henüz vaay be bu nasıl aklına gelmiş diyebileceğim yerli bir kitap okumadım.Belki vardır, ben karşılaşmamışımdır.

Benim kanaatim şu; önemli olan yazarın yabancı veya yerli olması degil, yazarlığa karşı olan yeteneğidir kimi yabancı yazarlar vardır onların kitapları insana tarif edilmez bir mutluluk verir, sizi bu dünyadan alır götürür (şeker portakalı, simyacı..) kimi yerli yazarlar vardır ki kitapları insanı etkilemesin (kürk mantolu madonna, kayıp gül..) tabi şuda bir gerçek ki yabancı yazarların kitaplarını okurken isim adları yer adları kafamı karıştırıyor, yerli kitapları okurken daha fazla zevk almamın sebebi bir bilinemezcilik içine girmeyişim ve kendi çevremdeki yaşantılardan izler bulmam sonucu hissettiğim yakınlık duygusudur.

Benim için artık önemli olan kitabın bana ne kadar hitap ettiği.Kitabı okurken beni içine çekmesi çok önemli örneğin Kalbimin Sahibisin beni içine alan yabancı kitaplardan biri.Bu yüzden yabancı yazarları seviyorum okuyucuyu nasıl etkileyeceklerini biliyorlar