Bazen elimizde birçok kitap oluyor ve hangisini okuyacağımıza karar veremiyoruz. Bazen de canımız bir kitap okumak istiyor ama bu kitabın ne olduğuna dair bir fikrimiz olmuyor. İşbu sebeple kurulan bu grupta, okuduğumuz kitaplar hakkında birbirimize yardımcı olabilir, okumak istediğimiz kitaplar hakkında fikir teatisinde* bulunabiliriz diye düşündüm.
* Hep cümle içinde kullanmak istemiştim buraya kısmetmiş.
Aslında ben kendimi Rizzoli&Isles serisinden Jane Rizzoli'ye benzetiyorum.Bu seriyi okumanızı tavsiye ediyorum.
Her konuda illa bir adını geçiriyorum ama gene Lütfen Anneme İyi Bak.
Dönüp tekrar tekrar okuduğum tek kitaptır, bu derece içime işleyen tek kitaptır.
Kendimi sık sık bir kitaba benzetirim. Bu, o kadar çok oldu ki... Ama en son Livaneli'nin Serenad'ındaki karaktere benzettim. Şöyle diyordu; "Ben Ayşeyim, Mariyim, Nadiayım. Ben Mayayım. Kısacası kadınım..." Her kadın, acı çeken diğerinden bir parça değil midir zaten?
Orhan Pamuk'un Masumiyet Müzesi, Sylvia Plath'ın Sırça Fanusu ve Luke Davies'in Candysi...
Her zaman ulaşabileceğim yerlerde durur hepsi döner tekrar tekrar bakarım altını çizdiğim yerlere, özlerim biçok insanı özlemediğim kadar...
Aylak adam... Ominsanlardan uzak ve bizim anladığımız her şeyi karşımızdakinin bizim gibi anlayamayacağının farkında bir adam. Bu yüzden hep sevmişimdir :)
Uzun zamandır adı aklımda olan bir yazar vardı; Tezer ÖZLÜ
Yakın zamanda "yaşamın Ucuna Yolculuk" adlı eserini aldım ve çok zamandır nefes alamadığım,gri renkli dünyanın insanları arasında kitabı okudukça yeniden nefes almaya başladım....bugüne kadar okuduğum birçok kitapta "Kendimi" biraz da olsa bulmuşumdur..Ama bu kitap neredeyse "BEN" im :)
Bozkurtlar'ın Ölümü-Nihal Atsız... Duru ve akıcı bir anlatımla insanı -özellikle tarihsever biriyse- Orta Asya bozkırlarında at koşturup en güzel kopuz ezgileriyle ruhunu dinlendirmeye çağırıyor. Bir devletin esir düşüp özgürlük ateşiyle başkaldırmasına şahit tutuyor.
Kitap Hırsızı :)
ve
Veronika Ölmek İstiyor..
Bu aralar bu iki kitap bana çok benziyor :)
Biri isminden dolayı...Aslında şey..hayatımda bir defa kitap çaldım. O da lisenin kütüphanesinden..
Dostoyevski'nin Suç ve Ceza'sının ikinci cildi vardı ve birincisi olmadan da okumanın pek anlamı olmazdı değil mi:=)
İkinci kitapsa, Veronika'nın yaşamı ve hayata bakışının yakın olmasıyla benziyor bana..
Şimdilik aklıma gelenler bunlar..:)