1919 (ABD Üçlemesi, #2)

İlk önemli romanı Manhattan Transfer'in ardından U.S.A.'in birinci kitabı 42.Enlem'le, Dos Passos artık kişilerin ruhbilimsel çözümlemelerini bir yana bırakır ve bir topluluğun toplumbilimsel çözümlemesine geçer.

U.S.A'in ikinci kitabı olan 1919'da Birinci Dünya Savaşı yılları anlatılır, yazar yine birinci kitapta başvurduğu yöntemlerden yararlanır ve aynı kişileri sergiler. Ancak birinci kitabın önde gelen kişisi, sanayi çevrelerinin hırsını ve açgözlülüğünü simgeleyen J.Ward Moorehouse'ken, ikinci kitabın ağırlığı Joe Williams'ın üzerine yüklenir. Yaşam kurbanı, yazgısı karşısında direnemeyen, çalıştığı şileplerle bir kıtadan öbürüne sürüklenen "zavallı"dır Joe Williams. Ve savaşın yıkıntılarıyla acıları üzerinde, zafer kazanmış, daha doyumsuz, daha maddeci, bir öncekine oranla her türlü manevi değerden yoksun, dolayısıyla da körü körüne ölüme yazgılı bir kuşak yükselir. Yazar, didik didik ettiği bu toplumu yere serer. Ayakta kalan tek bir şey bırakmaz. Okur bir çölün ortasında, ne inancın, ne kardeşliğin, ne de aşkın yaşadığı bir dünyada buluverir kendini.

İlk önemli romanı Manhattan Transfer'in ardından U.S.A.'in birinci kitabı 42.Enlem'le, Dos Passos artık kişilerin ruhbilimsel çözümlemelerini bir yana bırakır ve bir topluluğun toplumbilimsel çözümlemesine geçer.

U.S.A'in ikinci kitabı olan 1919'da Birinci Dünya Savaşı yılları anlatılır, yazar yine birinci kitapta başvurduğu yöntemlerden yararlanır ve aynı kişileri sergiler. Ancak birinci kitabın önde gelen kişisi, sanayi çevrelerinin hırsını ve açgözlülüğünü simgeleyen J.Ward Moorehouse'ken, ikinci kitabın ağırlığı Joe Williams'ın üzerine yüklenir. Yaşam kurbanı, yazgısı karşısında direnemeyen, çalıştığı şileplerle bir kıtadan öbürüne sürüklenen "zavallı"dır Joe Williams. Ve savaşın yıkıntılarıyla acıları üzerinde, zafer kazanmış, daha doyumsuz, daha maddeci, bir öncekine oranla her türlü manevi değerden yoksun, dolayısıyla da körü körüne ölüme yazgılı bir kuşak yükselir. Yazar, didik didik ettiği bu toplumu yere serer. Ayakta kalan tek bir şey bırakmaz. Okur bir çölün ortasında, ne inancın, ne kardeşliğin, ne de aşkın yaşadığı bir dünyada buluverir kendini.