Ne mecali kalmıştı yürümek için ne de oturmak kesiyordu Korayı. Bir yalnızlık türküsü söylüyordu sazı, bir korku bekliyordu bir yerlerde. Sınavlarına hiç çalışmada mesela, koklanacak, öpülecek bir sevgilisi vardı. Hiç bir yarışın içinde varolmadı, çünkü hayat, onun kulvarını çizmeyi unutmuştu sanki. Öğrenci olmak hiç mutlu etmedi ki onu, öğretecek şeyleri vardı. Başkaları ayçiçek çıtlarken, Koray, kulağını kesiyordu Van Gogh tablolarının önünde
Ne mecali kalmıştı yürümek için ne de oturmak kesiyordu Korayı. Bir yalnızlık türküsü söylüyordu sazı, bir korku bekliyordu bir yerlerde. Sınavlarına hiç çalışmada mesela, koklanacak, öpülecek bir sevgilisi vardı. Hiç bir yarışın içinde varolmadı, çünkü hayat, onun kulvarını çizmeyi unutmuştu sanki. Öğrenci olmak hiç mutlu etmedi ki onu, öğretecek şeyleri vardı. Başkaları ayçiçek çıtlarken, Koray, kulağını kesiyordu Van Gogh tablolarının önünde