Aşk Şiirleri

Yeniden Doğuştüm varlığım benim, karanlık bir ayettirseni, kendinde tekrarlayarakçiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecekben bu ayette seni ah çektim, ahben bu ayette seniağaca ve suya ve ateşe aşıladımyaşam belkiuzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiğiyaşam belkibir urgandır, bir adamın daldan kendini astığıyaşam belki okuldan dönen bir çocukturyaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradırya da birinin şaşkınca yoldan geçişişapkasını kaldırarakbaşka bir yoldan geçene anlamsız gülümsemeyle günaydın diyenyaşam belki de o tıkalı andırbenim bakışımın senin buğulu gözlerinde kendini paramparça yıktığıve bir duyumsama var bundabenim ay ve karanlığın algısıyla birleştireceğim.yalnızlık boyutlarındaki bir odadaaşk boyutlarındaki yüreğimkendi mutluluğunun sade bahanelerini seyredersaksıda çiçeklerin güzelim yok oluşunuve senin bahçemize diktiğin fidanıve bir pencere boyutlarında ötenkanarya ötüşleriniah...budur benim payıma düşenbudur benim payıma düşenbenim payıma düşenbir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdürbenim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektirve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbettebenim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü bir gezintidirve elleriniseviyorum diyensesin hüznünde ölmektirellerimi bahçeye dikiyorumyeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorumve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurundayumurtlayacaklarküpeler takacağım kulaklarımaikiz iki kirazdanve tırnaklarımı papatya çiçeği yapraklarıyla süsleyeceğimbir sokak var oradaaynı karışık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıylaküçük bir kızın masum gülüşlerini düşünüyorlarbir gece rüzgarın bizi alıp götürdüğü.bir sokak var benim yüreğiminçocukluk mahallesinden çaldığızaman çizgisinde bir oylumun yolculuğuve bir oylumla gebe bırakmak bir zamanın kuru çizgisinibilinçli bir simgenin oylumuaynanın konukluğundan dönenve böylecedirbirisi ölürve birisi yaşarhiçbir avcı,çukura dökülen hor bir arkta inci avlamayacaktırben hüzünlü küçük bir periyi biliyorumokyanusta yaşayanve yüreğini tahta bir kavaldausul usul çalanküçük hüzünlü bir perigeceleri bir öpücükle ölenve sabahları bir öpücükle yeniden doğacak olan

Yeniden Doğuştüm varlığım benim, karanlık bir ayettirseni, kendinde tekrarlayarakçiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecekben bu ayette seni ah çektim, ahben bu ayette seniağaca ve suya ve ateşe aşıladımyaşam belkiuzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiğiyaşam belkibir urgandır, bir adamın daldan kendini astığıyaşam belki okuldan dönen bir çocukturyaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradırya da birinin şaşkınca yoldan geçişişapkasını kaldırarakbaşka bir yoldan geçene anlamsız gülümsemeyle günaydın diyenyaşam belki de o tıkalı andırbenim bakışımın senin buğulu gözlerinde kendini paramparça yıktığıve bir duyumsama var bundabenim ay ve karanlığın algısıyla birleştireceğim.yalnızlık boyutlarındaki bir odadaaşk boyutlarındaki yüreğimkendi mutluluğunun sade bahanelerini seyredersaksıda çiçeklerin güzelim yok oluşunuve senin bahçemize diktiğin fidanıve bir pencere boyutlarında ötenkanarya ötüşleriniah...budur benim payıma düşenbudur benim payıma düşenbenim payıma düşenbir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdürbenim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektirve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbettebenim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü bir gezintidirve elleriniseviyorum diyensesin hüznünde ölmektirellerimi bahçeye dikiyorumyeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorumve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurundayumurtlayacaklarküpeler takacağım kulaklarımaikiz iki kirazdanve tırnaklarımı papatya çiçeği yapra... tümünü göster