Ateş (The Rapheim #4)

http://illekitap.blogspot.com.tr/2016/12/paula-weston-ates-rephaim-4.html

~~~*~~~
Birkaç dakika önce kendi hikayemi bilmiyordum. Neden Jude ve diğerleri Dışlanmışları oluşturarak Tapınak'ı terk ettiklerinde geride kaldığımı... Rafa'nın benden sakladığı sırları... birkaç dakika önce hafızalarımız silinirken jude'la ne yaptığımızı bilmiyordum.
Şimdi ve birkaç dakika öncesinin farkı ne mi?
Şimdi her şeyi hatırlıyorum.
~~~*~~~

The Rephaim serisi son buluyor... Gölgeler kitabıyla adımattığımız seriyi Ateş kitabıyla bitiriyor ve heyecanlı bir şekilde ve yüzünüzde gülümseme oluşturmasına rağmen kaçınılmaz sonu gözler önüne seren bir şekilde kapattırıyor kitabı.

Paula Weston'ın fantastik serisi The Rephaim, dört kitaptan oluşan düşmüş melekleri ve onların çocuklarını konu alan bir seri. Her bir kitap ile daha fazla sır çözülen, son ve en büyük sırra bir adım daha yaklaştıran bir kitap.


Diğer kitaplarda, Gaby ve Jude'un geçmişi hatırlamadıklarını ama birbirlerini bulma çabalarını ardından Rephaim'lerle girmek üzere oldukları savaşa dair olaylar döngüsünü okumuştuk. Tüm bunları okurken de Jude ve Gaby'nin başına ne gelmişti de geçmişlerini hatırlamıyorlardı diye meraklardaydık. Sis kitabı bu merakımızın sonraki kitapta biteceğini gösterircesine bitmişti ve şimdi Ateş'te geçmiş hatırlanıyor... neler yaşanıldığı ve neden kardeşlerin birbirlerinden ayrıldığı... daha da önemlisi onların bu kadar hasar alacak ne yaptıkları ve birbirlerinden ayrı düştükleri anlatılıyor.

Ateş'te Jude ve Gaby he rşeyi hatırlayarak Rephaim'lerin karşısına çıkıyor. Girmek üzere oldukları savaş, onlarca iblise karşı küçük bir grup olmanın verdiği sıkıntıyı ve ölümle yüz yüze olunmasını konu alırken çok büyük bir sır ortaya çıkıyor. Düşmüşler'in nasıl serbest kalacakları... ve serbest kaldıktan sonra hangi tarafı seçecekleri..

Diğer kitaplara göre biraz daha hareketliydi ve son kitap olmanın verdiği kurgu döngüsü ile olaylar hızlı ve tatmin edici gelişti. Bunun yanında şaşırtıcı şeyler de oldu. Mesela Düşmüşlerin tavırları... onların sakladıkları sırlar... iblislerle yapılan savaş ve Tapınaktaki son durum gibi...

Rafa hep Gaby'e aralarındaki sıkıntıdan bahsediyordu ve şimdi Gaby her şeyi hatırlarken bu sıkıntının ne olduğu ortaya çıkıyor ve bunu çözüp çözemeyeceklerini okuyoruz.

Ktabın son bölümlerini daha büyük bir tatminle okudum, bir de şaşırtıcı detaylarla. Hele ki son 2 bölüm süperdi Bir kitabın tam da bitmesi gerektiği gibi bitti diyebilirim.


Bu kitabın serinin son kitabı olmadığı konusundaki söylentilere inanmayın, yazarı ile konuştum serinin son kitabı. Ki zaten kitabı okuyan biri de bilir bu seri daha fazla uzamaz eğer uzarsa gereksiz yere uzar.

Neyse, ben seriyi keyif alarak okumuştum ve son kitapta beni tatmin etti diyebilirim. Akıcı ve merak uyandırıcı bir kurgusu var.

Eğer ki paranormal şeyleri seviyorsanız ve kendinize değişik bir dünya arıyorsanız buyurun sizi The Rephaim :köşesine alalım. :)

"Hepimiz bir noktada sıçtık. Bizim yaşadığımız kadar uzun yaşayıp da
hata yapmamış olamazsın." ~

Gaby bir yıl önce ikizi Jude'u kaybetmiştir ve kendisi de geçmişini çok iyi hatırlamamaktadır. Bir gün karşısına Rafa çıkar. Rafa, Gaby'nin bir yıldır rüyalarında gördüğü çocuktur ve ona geçmişine dair inanmakta zorlandığı şeyler anlatır.

Açıkçası bu benim okuduğum düşmüş melek konulu serilerin en güzellerinden birisiydi. Rafa ve Gabe'in son kitaba kadar öğrenemediğimiz geçmişleri, Düşmüş melekler, seri sonunda gerçekleşen şeyler çok iyiydi. Evet, seri bitiyor ama biterken "asıl her şey şimdi başlıyor" mesajını vererek bitiyor. Şahsen ben sonrasında neler olduğunu da çok merak ediyorum.

Yazarın hem dili hem de kurgusu harikaydı. Rafa, Gabe ve Jude'un arasındaki bağ harikaydı. Her ne kadar düşman gibi görünseler de Refaim ve Dışlanmışlar'ın zor anlarında birbirlerine destek olmaları harikaydı. Kısacası seri harikaydı.

Düşmüş melekler, cennet, cehennem ile ilgili kitaplar okumayı seviyorsanız bu seriye bir şans verin bence. Refaimlerin dünyasına siz de adım atın.

Bir serinin daha sonuna geldim. İlk iki kitabı ve son iki kitabı arasında dağlar kadar fark vardı. O kadar fazla soru işareti ve gizem vardı ki ister istemez ''ya beklentilerimi karşılamazsa alacağım cevaplar?'' diye kendime sordum ama final kitabında her şey çok güzel toparlandı bana kalırsa.

Öyle aman aman bir seri değildi ama son iki kitaptaki gerek savaş sahneleri olsun, gerek karakterlerin birbirlerine bağlarının yansıtılması olsun, tatmin ediciydi. Yazarın açık kapı bırakmış olması devamı gelir mi diye de düşündürttü. Bence tadında bırakmak gerek. (Onca şeyden sonra Rafa'ya hala ısınamadım. :D )