Biri Totalitarizm mi Dedi?

Bu kitapta okur, totalitarizm hayaletinin hala ortalıkta gezindiği konusunda uyarılmaktadır.Solun, liberal demokrasinin (demokras totalitarizme karşı vs.) temel koordinatlarını kabullenişi ve şimdi de kendi (karşı) konumunu bu uzam içinde yeniden tanımlamaya çalışması solun kuramsal hezimetinin en açık işaretidir. Kayda değer nokta, hegemonik liberalizme karşı önde gelen eleştirel felsefi tepkinin, yani postmodern yapısökümcü sol tepkinin, totalitarizm kategorisine bel bağlamasıdır.Bu durumda yapılması gereken ilk şey, solun da kabullenmiş olduğu bu liberal tabulara korkusuzca tecavüz etmektir: anti-demokratiklikle, totalitarist olmakla suçlanıyorsak ne olmuş yani?..Totalitarizm bütün kariyeri boyunca, serbest radikalleri ehlileştirmek, liberal-demokratik hegemonyayı garantilemek, Sağcı Faşist diktatörlüğün ikizi olan liberal demokrasinin Solcu eleştirisinden vazgeçmek gibi karmaşık bir operasyonu sürdürebilmeyi başaran ideolojik bir nosyon olagelmiştir... Totalitarizmi alt kategorilere bölmek de Faşist ve Komünist çeşitlemeler arasındaki farkı vurgulamak için yararsız bir çabadır: totalitarizm nosyonu bir kez kabul edildi mi, artık liberal-demokratik ufkun içindesiniz demektir. Konformist liberal seciyesizler (geçmişteki) katliamların dehşetini nihai öcü olarak utanç verici bir şantaj unsuru biçiminde kullanıp varolan düzeni savunurken, kendilerine iki yüzlü bir tatmin bulurlar: Çürümüşlüğün, sömürünün ve bu gibi şeylerin diz boyu olduğunu bilen (Konformist liberal seciyesizler) gidişatı değiştirmek için bulunacak her girişimi, totalitarizm hayaletine verilen bir hayat öpücüğü ile ahlaki olarak tehlikeli ve kabul edilemez olduğu ilan edilerek reddedilir.Bu kitap totalitarizm nosyonunun tarihinin sistematik sunumlarına bir tane daha eklemek amacını gütmüyor.Bu kitap, totalitarizm nosyonunun bırakın etkili bir kuramsal kavram olmayı, aslında bir tür kıytırık mazeret olduğunun ifade edilme çabasıdır: Totalitarizm nosyonu bizleri düşünmeye sevk etmez, tam tersine bizleri kendi tanımladığı tarihsel gerçeklikle ilgili yeni bir iç görü edinmeye zorlar ve hatta düşünme zahmetinden kurtarır ya da hatta düşünmemizi aktif bir biçimde önler. Bu kitap sabırsız okura totalitarizmin, daha en başından beri, hep ve hala neden kıytırık olduğunu açıklamaktadır.

Bu kitapta okur, totalitarizm hayaletinin hala ortalıkta gezindiği konusunda uyarılmaktadır.Solun, liberal demokrasinin (demokras totalitarizme karşı vs.) temel koordinatlarını kabullenişi ve şimdi de kendi (karşı) konumunu bu uzam içinde yeniden tanımlamaya çalışması solun kuramsal hezimetinin en açık işaretidir. Kayda değer nokta, hegemonik liberalizme karşı önde gelen eleştirel felsefi tepkinin, yani postmodern yapısökümcü sol tepkinin, totalitarizm kategorisine bel bağlamasıdır.Bu durumda yapılması gereken ilk şey, solun da kabullenmiş olduğu bu liberal tabulara korkusuzca tecavüz etmektir: anti-demokratiklikle, totalitarist olmakla suçlanıyorsak ne olmuş yani?..Totalitarizm bütün kariyeri boyunca, serbest radikalleri ehlileştirmek, liberal-demokratik hegemonyayı garantilemek, Sağcı Faşist diktatörlüğün ikizi olan liberal demokrasinin Solcu eleştirisinden vazgeçmek gibi karmaşık bir operasyonu sürdürebilmeyi başaran ideolojik bir nosyon olagelmiştir... Totalitarizmi alt kategorilere bölmek de Faşist ve Komünist çeşitlemeler arasındaki farkı vurgulamak için yararsız bir çabadır: totalitarizm nosyonu bir kez kabul edildi mi, artık liberal-demokratik ufkun içindesiniz demektir. Konformist liberal seciyesizler (geçmişteki) katliamların dehşetini nihai öcü olarak utanç verici bir şantaj unsuru biçiminde kullanıp varolan düzeni savunurken, kendilerine iki yüzlü bir tatmin bulurlar: Çürümüşlüğün, sömürünün ve bu gibi şeylerin diz boyu olduğunu bilen (Konformist liberal seciyesiz... tümünü göster