Bu Bir Günlük Değildir

"Perdeyi yırtmak, hayatı anlamak... Bunun anlamı ne? Biz, insanlar, iyinin ve kötünün, güzelin ve
çirkinin, gerçeğin ve yalanın birbirlerinden kesin bir şekilde ayrıldığı ve asla bir diğerine
karışmadığı, böylece şeylerin nasıl olduğundan, nereye gidebileceğimizden ve nasıl
ilerleyebileceğimizden emin olduğumuz sıradan, temiz ve saydam bir dünyayı tercih ediyoruz;
çaba gerektiren bir anlayış olmadan hükümlere ulaşmayı ve kararlar almayı hayal ediyoruz. İşte
bizim bu hayalimizden ideolojiler doğdu. Görüşümüzü kapatan o kalın perdeler... Bizim bu
etkisizleştirici eğilimimize Étienne de la Boétie 'gönüllü kölelik' adını verdi. Cervantes bizim bu
tür bir kölelikten çıkmamızı istiyordu; dünyanın tümüyle çıplak, rahatsız, ancak özgürleştirici
gerçekliğini sunarak: anlam çokluğu gerçekliğini ve onarılamaz mutlak gerçekler açığını. Bu tür
bir dünyada, kesin olan tek şeyin hiçbir şeyin kesin olmaması olduğu bir dünyada, tekrar tekrar
ve sonuç almaksızın kendimizi ve birbirimizi anlamaya, iletişim kurmaya ve birbirimiz ile ve
birbirimiz için yaşamaya çalışacağız."

Bu Bir Günlük Değildir, her ne kadar ismi aksini iddia etse de, bir günlük: Bazen bir pipo ne
kadar pipo ise veya Bauman'ın seksen beş yaşından sonra tutmaya başladığı bir "günlük" ne
kadar "günlük" olabilirse...

Aynı zamanda güncel: Bir sosyolog olarak Facebook, sanal gerçeklik, öğrenci hareketleri gibi
konularda düşünen Bauman, filozof derinliği ve arşivci dikkatiyle güncelden tarihe de uzanıyor.

Yine de bu günlük, hiçbir şekilde gündelik değil… İnsanoğlunun temel dertlerinin bugünlerdeki
görünümlerine yoğunlaşırken bile dertlerin kendisini ıskalamıyor.

Yargı vermeye yaklaştığında şöyle bir durup "Ama hemen sonuç çıkarmayalım ve kolay
değerlendirmelerin cazibesine direnelim," diyen Zygmunt Bauman, elliden fazla başlık altında,
kendi düşüncelerinin de bir özetini sunuyor.
(Tanıtım Bülteninden)

"Perdeyi yırtmak, hayatı anlamak... Bunun anlamı ne? Biz, insanlar, iyinin ve kötünün, güzelin ve
çirkinin, gerçeğin ve yalanın birbirlerinden kesin bir şekilde ayrıldığı ve asla bir diğerine
karışmadığı, böylece şeylerin nasıl olduğundan, nereye gidebileceğimizden ve nasıl
ilerleyebileceğimizden emin olduğumuz sıradan, temiz ve saydam bir dünyayı tercih ediyoruz;
çaba gerektiren bir anlayış olmadan hükümlere ulaşmayı ve kararlar almayı hayal ediyoruz. İşte
bizim bu hayalimizden ideolojiler doğdu. Görüşümüzü kapatan o kalın perdeler... Bizim bu
etkisizleştirici eğilimimize Étienne de la Boétie 'gönüllü kölelik' adını verdi. Cervantes bizim bu
tür bir kölelikten çıkmamızı istiyordu; dünyanın tümüyle çıplak, rahatsız, ancak özgürleştirici
gerçekliğini sunarak: anlam çokluğu gerçekliğini ve onarılamaz mutlak gerçekler açığını. Bu tür
bir dünyada, kesin olan tek şeyin hiçbir şeyin kesin olmaması olduğu bir dünyada, tekrar tekrar
ve sonuç almaksızın kendimizi ve birbirimizi anlamaya, iletişim kurmaya ve birbirimiz ile ve
birbirimiz için yaşamaya çalışacağız."

Bu Bir Günlük Değildir, her ne kadar ismi aksini iddia etse de, bir günlük: Bazen bir pipo ne
kadar pipo ise veya Bauman'ın seksen beş yaşından sonra tutmaya başladığı bir "günlük" ne
kadar "günlük" olabilirse...

Aynı zamanda güncel: Bir sosyolog olarak Facebook, sanal gerçeklik, öğrenci hareketleri gibi
konularda düşünen Bauman, filozof derinliğ... tümünü göster