Büyüklerde Küçüktü - Çocuk Psikolojisi

Sen de çocuktun. Unuttun mu yoksa? Gözlerin fıldır fıldır dönerdi her şeyin ve de herkesin üzerinde... Ne yapsam diye bakar dururdun o her şeye ve o herkese.Nasıl yapsam da ona dokunsam? Nasıl yapsam da onunla konuşsam? Nasıl yapsam da onunla oynasam?Nasıl yapsam da onu gizli gizli yesem? Nasıl yapsam da onun hepsini içsem de bitirsem? Hep bu sorular vardı aklında daha filizken, daha bilinçlenmemişken ağabeyin ya da ablan kadar. Hep bu şekilde düşünürdün o taptaze aklınla oyunlar oynarken, sağa sola laf yetiştirirken ya da aşağı koşarken sokaklarda, yukarı bakarken kucaklarda... Ağacın tepesinden zor alıyorlardı belki de seni. Yemek yerken anneni deli ediyordun da nasılunuttun? Çığlık çığlığa, nefes nefese idin sırf o kırmızı, minik, elmaşekeri için... Lunaparklar senin olmalıydı ya da sen lunaparkların... İşte, böyle hayat... Sen de çocuktun ve unuttun o çocukluk günlerini, o çocukolduğun zamanları. O zamanlar seni anlamıyorlardı. Şimdi de sen anlamıyorsun kimilerini. O kimiler de genelde çocuklar... Bir zamanlar sen onlardın ve şimdi onlar sen. Onları anlayabilmenin en güzel yolu da birzamanlar kendinin de çocuk olduğunu hatırlamak. Haydi, bu kitapla o günlerini hatırla, öğren şu çocuk psikolojisini... Eğleneceksin hem de çok. Biraz da olsa çocukların o renkli dünyasını hatırla.

Sen de çocuktun. Unuttun mu yoksa? Gözlerin fıldır fıldır dönerdi her şeyin ve de herkesin üzerinde... Ne yapsam diye bakar dururdun o her şeye ve o herkese.Nasıl yapsam da ona dokunsam? Nasıl yapsam da onunla konuşsam? Nasıl yapsam da onunla oynasam?Nasıl yapsam da onu gizli gizli yesem? Nasıl yapsam da onun hepsini içsem de bitirsem? Hep bu sorular vardı aklında daha filizken, daha bilinçlenmemişken ağabeyin ya da ablan kadar. Hep bu şekilde düşünürdün o taptaze aklınla oyunlar oynarken, sağa sola laf yetiştirirken ya da aşağı koşarken sokaklarda, yukarı bakarken kucaklarda... Ağacın tepesinden zor alıyorlardı belki de seni. Yemek yerken anneni deli ediyordun da nasılunuttun? Çığlık çığlığa, nefes nefese idin sırf o kırmızı, minik, elmaşekeri için... Lunaparklar senin olmalıydı ya da sen lunaparkların... İşte, böyle hayat... Sen de çocuktun ve unuttun o çocukluk günlerini, o çocukolduğun zamanları. O zamanlar seni anlamıyorlardı. Şimdi de sen anlamıyorsun kimilerini. O kimiler de genelde çocuklar... Bir zamanlar sen onlardın ve şimdi onlar sen. Onları anlayabilmenin en güzel yolu da birzamanlar kendinin de çocuk olduğunu hatırlamak. Haydi, bu kitapla o günlerini hatırla, öğren şu çocuk psikolojisini... Eğleneceksin hem de çok. Biraz da olsa çocukların o renkli dünyasını hatırla.