Cennetin Kenar Mahallesi

"Ergin ölmüş, begonvilleri ve burcun tepesindeki osuruk ağaçlarını kesmişler, burcu tamir etmişler. Yan taraftaki eski değirmen binası gece kulübü olmuş, gece yarısı kapının önü lüks araba dolu. Ergin kapıya çıkıp da “Ne haber Mahir hortlak mı gördün” diye bağırmasa Mahir beni de inandıracak. Daha yeni akşamüstü oldu biliyorum. Mevsim sonbahar. Ebabiller bile daha gitmediler, kulenin etrafında dönüp duruyorlar." Bünyamin Bozkuş, ilk kitabı Cennetin Kenar Mahallesi’nde yepyeni öykü kişileri ile tanıştırıyor bizi. Galata’nın yüzlerce yıllık sokaklarında esnafından evsizine, sanatçısından yalnızına birbirleri ile kâh kavga ederek kâh eğlenerek geçinip giden bu insanların bize gösterdiği, zamandır. Zamanın elinde bütün bu öyküleri, bizim öykülerimizi büyüten insanlar un ufak olur. Ama öyküler kalır. Taşçı’nın yonttuğu mermer gibi… Bozkuş’un titiz, renkli, ustalıkla kullandığı Türkçesi ile Cennetin Kenar Mahallesi, öykü türünü sevenler için yine Alakarga’da.

(Tanıtım Bülteninden)

"Ergin ölmüş, begonvilleri ve burcun tepesindeki osuruk ağaçlarını kesmişler, burcu tamir etmişler. Yan taraftaki eski değirmen binası gece kulübü olmuş, gece yarısı kapının önü lüks araba dolu. Ergin kapıya çıkıp da “Ne haber Mahir hortlak mı gördün” diye bağırmasa Mahir beni de inandıracak. Daha yeni akşamüstü oldu biliyorum. Mevsim sonbahar. Ebabiller bile daha gitmediler, kulenin etrafında dönüp duruyorlar." Bünyamin Bozkuş, ilk kitabı Cennetin Kenar Mahallesi’nde yepyeni öykü kişileri ile tanıştırıyor bizi. Galata’nın yüzlerce yıllık sokaklarında esnafından evsizine, sanatçısından yalnızına birbirleri ile kâh kavga ederek kâh eğlenerek geçinip giden bu insanların bize gösterdiği, zamandır. Zamanın elinde bütün bu öyküleri, bizim öykülerimizi büyüten insanlar un ufak olur. Ama öyküler kalır. Taşçı’nın yonttuğu mermer gibi… Bozkuş’un titiz, renkli, ustalıkla kullandığı Türkçesi ile Cennetin Kenar Mahallesi, öykü türünü sevenler için yine Alakarga’da.

(Tanıtım Bülteninden)