Nouk, Pariste bir kitaplıkta görevli, kendini oğlunu yetiştirmeye adamış, otuzlarında yalnız bir kadın; belki binlercesinin arasında, bir yalnız kadın; uzakta, oğluyla iletişimi sürdüren ve oğlunu isteyen bir baba. Duyarlılıkları, özlemleri, görev duygusu ve içinde kopan fırtınalarla sıradan bir yaşam Noukun yaşamı. Ama onun kendine özgü renkleri var. Annelik ve kadınlık, bağlar ve özgürlük duygusu arasında eziliyor, sıkışıyor gibi hissetse de, yaşamına kattığı mizah, kendiyle ve çevresiyle dalga geçebilmesi, dostlukları, oğluyla ilişkilerindeki keskin gözlem gücü onu farklı kılıyor. Noukun yaşamı çoğumuzun iyi bildiği, ama sözcüklere dökmekten çekindiği bir yaşam. GeneviÜve Brisac, akıcı, rahat biçemiyle çağdaş bir söylem kuruyor kadın ve yaşantılar üzerine. Deniz Kıyısında Bir Hafta Sonunda yalnızca Nouku ve Eugenioyu değil, çalışan annelik yapan, kendi olmaya çabalayan modern, kentli kadınları ve onların yaşamlarının merkezi olan, çocukları anlatıyor.
Nouk, Pariste bir kitaplıkta görevli, kendini oğlunu yetiştirmeye adamış, otuzlarında yalnız bir kadın; belki binlercesinin arasında, bir yalnız kadın; uzakta, oğluyla iletişimi sürdüren ve oğlunu isteyen bir baba. Duyarlılıkları, özlemleri, görev duygusu ve içinde kopan fırtınalarla sıradan bir yaşam Noukun yaşamı. Ama onun kendine özgü renkleri var. Annelik ve kadınlık, bağlar ve özgürlük duygusu arasında eziliyor, sıkışıyor gibi hissetse de, yaşamına kattığı mizah, kendiyle ve çevresiyle dalga geçebilmesi, dostlukları, oğluyla ilişkilerindeki keskin gözlem gücü onu farklı kılıyor. Noukun yaşamı çoğumuzun iyi bildiği, ama sözcüklere dökmekten çekindiği bir yaşam. GeneviÜve Brisac, akıcı, rahat biçemiyle çağdaş bir söylem kuruyor kadın ve yaşantılar üzerine. Deniz Kıyısında Bir Hafta Sonunda yalnızca Nouku ve Eugenioyu değil, çalışan annelik yapan, kendi olmaya çabalayan modern, kentli kadınları ve onların yaşamlarının merkezi olan, çocukları anlatıyor.