Diyelim - Söz Arasında

Ataç... Türkçeyi kullanışıyla bize eşsiz bir tat, sanatın sorunlarına uygulayabileceğimiz bir açı bıraktı. Şimdi o bu yazıyı okusaydı, her zaman kınının dışında tuttuğu gülmece silahını çekinmeden kendisi için kullanır, biraz da homurdanarak, yazılarından birinin son tümcesini yinelerdi: Büyük bir şey değil ya, pek de küçümsemeyin.Sabahattin Kudret Aksal TADIMLIKBüğün de, öyle buyurdu gönlüm, kendimden açacağım. Önemimi söyliyeceğim. Ya! önemli bir kişiyim ben. Divan şairlerimiz överler kendilerini, fahriye yazarlar överler, kasidelerine, gazellerine birer ikişer beyit sıkıştırıp överler. Ben de bir fahriye yazacağım sanmayın. Monsieur Gide bir yerde Ben bilirdim önemimi, ama böyle çabuk anlaşılacağını ummazdım gibi bir şey söyler. Benimki o da değil. Önemli bir kişiyim önemli olmasına, ancak benim önemim Monsieur Gideinki gibi değil, başka türlü. O, yaşadığı çağın en büyük yazarı, başlıca yazarıydı, değeri günden güne beliriyor, eserinin özü, derin anlamı yavaş yavaş kavranıyor, gelecek yüzyıllarda daha da büyüyecektir o. Ben ona benzemem, öyle derin bir anlamı yoktur benim yazdıklarımın, gelecek yüzyılların kişileri yeni bir acun görüşü, bir yaşama yolu bulamıyacaklardır benim yazılarımda. Ben, ölümümden az sonra, belki de öldüğüm yıl içinde, unutuluveririm. Olur, üç beş arkadaş, gönüldeş aralarında konuşurken anarlar beni, o başka, ama bir yazar olarak anılmam, öğretmenler öğrencilerine benim kitaplarımı okumalarını öğütlemezler.

Ataç... Türkçeyi kullanışıyla bize eşsiz bir tat, sanatın sorunlarına uygulayabileceğimiz bir açı bıraktı. Şimdi o bu yazıyı okusaydı, her zaman kınının dışında tuttuğu gülmece silahını çekinmeden kendisi için kullanır, biraz da homurdanarak, yazılarından birinin son tümcesini yinelerdi: Büyük bir şey değil ya, pek de küçümsemeyin.Sabahattin Kudret Aksal TADIMLIKBüğün de, öyle buyurdu gönlüm, kendimden açacağım. Önemimi söyliyeceğim. Ya! önemli bir kişiyim ben. Divan şairlerimiz överler kendilerini, fahriye yazarlar överler, kasidelerine, gazellerine birer ikişer beyit sıkıştırıp överler. Ben de bir fahriye yazacağım sanmayın. Monsieur Gide bir yerde Ben bilirdim önemimi, ama böyle çabuk anlaşılacağını ummazdım gibi bir şey söyler. Benimki o da değil. Önemli bir kişiyim önemli olmasına, ancak benim önemim Monsieur Gideinki gibi değil, başka türlü. O, yaşadığı çağın en büyük yazarı, başlıca yazarıydı, değeri günden güne beliriyor, eserinin özü, derin anlamı yavaş yavaş kavranıyor, gelecek yüzyıllarda daha da büyüyecektir o. Ben ona benzemem, öyle derin bir anlamı yoktur benim yazdıklarımın, gelecek yüzyılların kişileri yeni bir acun görüşü, bir yaşama yolu bulamıyacaklardır benim yazılarımda. Ben, ölümümden az sonra, belki de öldüğüm yıl içinde, unutuluveririm. Olur, üç beş arkadaş, gönüldeş aralarında konuşurken anarlar beni, o başka, ama bir yazar olarak anılmam, öğretmenler öğrencilerine benim kitaplarımı okumalarını öğütlemezler.