Hindistan Sıcağından Norveç Buzuluna

İlk gezi kitabım 2002de yayınlanmış ve dört ayda dört baskı yapmıştı: Yaşam ve Ölüm Kentleri. Bu başarı görece de olsa şaşırtmıştı beni doğrusu... Acaba gezi yazıları, seyahat kitapları daha mı çok ilgi çekiyordu? Ben kendimi sinemaya adayarak ömrümü ziyan mı etmiştim? Bu yakınma şakamın içinde biraz gerçeklik payı olsa da, yapacak bir şey yoktu. Hele bu saatten sonra... Malum, sanat alanında, özellikle yazarlık konusunda yazacağınızı siz seçmezsiniz, yazacağınız sizi seçer!.. Sinema benim kaderimdi, artık yakınmanın ne âlemi var?Ama, doğrusu, yolculuktan ve yolculuklarım üzerinde yazmaktan da çok zevk aldım, alıyorum. Bu kitapta, gitmeyi hep isteyip asla başaramayacağımı sandığım kimi uzak kıtalar/ülkeler de var. Madrid ve Barselona dışında İspanya hep bir rüyaydı. Bu kez yaptık: hem de tüm Endülüsü kapsayan dolgun bir programla... Mısır ve Tunustan yıllar sonra, Kuzey Afrikanın güzel ve gözde ülkesi Fası da organize bir turla çok iyi gezebildik. Hemen kuzeyimize çıkıp Ukraynanın başkenti Kievi, eski Yugoslavyanın en geniş bölümünü oluşturan Sırbistanı, sonra yine o imparatorluktan arta kalan Bosnayı ve kentleri Saraybosna ve Mostarı, Orta Avrupanın bir türlü göremediğim Çek Cumhuriyetinin Prag ve Karlovy-Vary adlı rüya kentlerini keşfetmek, Akdenizde Yunan adalarına ilk kez kapsamlı bir gezi yapmak ve bu denizin incisi Taorminayı tanımak, ayrıca Kuzey Avrupada Brükselden Kopenhaga özlenmiş kentlere dönmek de ancak 2000lerde mümkün olabildi... Tüm kuzey Hindistanı, ayrıca Nepalı kapsayan 12 günlük gezi, benim için belki de hayatımın seyahatiydi. Çok etkilendim, üzerinde çok düşündüm. Hayatımda bir ülke için yazdığım en kapsamlı (ve bence en güzel) yazı dizisi, bu ülke için yazıldı. Ve ilk kez bu kitapta yer alıyor. Ve benim hemen hepsine âşık olduğum, kimileri hayatımı gerçek anlamda etkileyen bu ülkelerden, yörelerden, kıtalardan ve kentlerden izlenimler elinizde, artık onlar benden çıktı, sizin malınız oldu. Umarım ki yazarlığım, benim onları gezerken aldığım keyfin en azından bir bölümünü sizlere taşıyabilir.

İlk gezi kitabım 2002de yayınlanmış ve dört ayda dört baskı yapmıştı: Yaşam ve Ölüm Kentleri. Bu başarı görece de olsa şaşırtmıştı beni doğrusu... Acaba gezi yazıları, seyahat kitapları daha mı çok ilgi çekiyordu? Ben kendimi sinemaya adayarak ömrümü ziyan mı etmiştim? Bu yakınma şakamın içinde biraz gerçeklik payı olsa da, yapacak bir şey yoktu. Hele bu saatten sonra... Malum, sanat alanında, özellikle yazarlık konusunda yazacağınızı siz seçmezsiniz, yazacağınız sizi seçer!.. Sinema benim kaderimdi, artık yakınmanın ne âlemi var?Ama, doğrusu, yolculuktan ve yolculuklarım üzerinde yazmaktan da çok zevk aldım, alıyorum. Bu kitapta, gitmeyi hep isteyip asla başaramayacağımı sandığım kimi uzak kıtalar/ülkeler de var. Madrid ve Barselona dışında İspanya hep bir rüyaydı. Bu kez yaptık: hem de tüm Endülüsü kapsayan dolgun bir programla... Mısır ve Tunustan yıllar sonra, Kuzey Afrikanın güzel ve gözde ülkesi Fası da organize bir turla çok iyi gezebildik. Hemen kuzeyimize çıkıp Ukraynanın başkenti Kievi, eski Yugoslavyanın en geniş bölümünü oluşturan Sırbistanı, sonra yine o imparatorluktan arta kalan Bosnayı ve kentleri Saraybosna ve Mostarı, Orta Avrupanın bir türlü göremediğim Çek Cumhuriyetinin Prag ve Karlovy-Vary adlı rüya kentlerini keşfetmek, Akdenizde Yunan adalarına ilk kez kapsamlı bir gezi yapmak ve bu denizin incisi Taorminayı tanımak, ayrıca Kuzey Avrupada Brükselden Kopenhaga özlenmiş kentlere dönmek de ancak 2000lerde mümkün olabildi... Tüm kuzey Hindistanı, ayrıca N... tümünü göster