Kırım Savaşı Sırasında İstanbul

Lady Emelia Hornby 1855te İstanbula geldi. İstanbuldaki misafirliği sırasında annesine ve eşine yazdığı mektuplarla gezdiği yerleri, kentin sosyal yaşamını ve günlük hayatını anlatır. Örneğin 8 Eylül 1855te kenti ilk gördüğü anı şöyle aktarır: Romanın rakibi olan bu güzel şehir gülücüklerle gözyaşları, bulutlarla güneş ışıltıları arasında, kubbeleri ve minareleri, servi koruları ve beyaz saraylarıyla bizi karşıladı. Avrupa ve Asya kıyıları burada birleşerek, koyu mavi dalgaların ortasında kelimelerle tarif edilemeyecek kadar güzel ve göz alıcı bir şehrin yükseldiği büyük bir körfez oluşturuyor sanki. Uzun bir süre güvertede büyülenmiş gibi durup önce bakışlarımızı zirvesinde karların parladığı uzaktaki Uludağa; sonra Marmara Denizinin hayal meyal seçilen adalarına; üzerindeki sayısız kayıkla cıvıl cıvıl görünen ışıltılı Boğaza; bütün milletlerin gösterişli gemilerine; koyu renk servilikleriyle cesur Miss Nightingalein hasta yattığı Üsküdardaki beyaz hastaneye; sonra da Ayasofyanın taçlandırdığı ve yüksek minarelerle kaplı güzel İstanbula çevirdik. Lady Hornby iki gün sonra Kırım Savaşından da haberler verir ve Sivastapolun Osmanlı-Müttefik kuvvetleriyle alınış haberinin şehirde nasıl karşılandığını anlatır: Gözün alabildiğince, Boğaziçi, Sarayburnu çevresi ve limandaki tüm gemiler ışıklandırılmıştı. Bazı Fransız savaş gemileri renkli ışıklarla donatılmıştı. Harika bir görüntüydü. Pera ve İstanbul ışıl ışıldı: Saray ve minareler ışıklandırılmış, ancak bu ışıklandırma bizim bildiğimiz tarzda yapılmamıştı, daha ziyade koyu gri ışıkta ve dalgaların üzerinde sağda solda parlayan solgun yıldız kümeleri gibiydi... Derken... bandolar sokaklarda geçit yapmaya başladı. Edmund ve ben dışarıya gezintiye çıktık, çünkü böyle bir manzarayı bir daha göremeyeceğimizi düşünüyorduk. Kâğıttan küçük, beyaz bir fener alıp fitili yaktıktan sonra içinde her çeşit insanın bulunduğu kalabalığa karıştık. Üzerinde bulunduğumuz dar ana sokaktaki hemen her evde, gece esintisinde dalgalanan bayraklar asılıydı ve tıpkı bizim pencere pervazlarına kutu içinde çiçekler koymamız gibi, burada da pencereler kandil doluydu. Lady Hornbynin bu kitapta yer alan 65 mektubunda Kırımdan gelen yaralıları, Büyükderedeki ordugâhı, Rum balıkçıları, İstanbullu Müslüman kadınları, Göksudaki haşlanmış mısır satıcılarını, araba ve talikaları, Kadıköyü, Beyoğlunu, Yeniköydeki kolera salgınını, İstanbul Ermenilerini ve mutfaklarını, Kırım Savaşı yaralıları için İstanbulda bulunan ünlü Florence Nightingalei, İstanbul Yahudilerini, bir harem ziyaretini, İstanbulda Paskalya şenliklerini, adaları, 1856 Ramazanını, yazarın Kırım ziyaretini ve Karagöz oyunlarını okuyacaksınız.

Lady Emelia Hornby 1855te İstanbula geldi. İstanbuldaki misafirliği sırasında annesine ve eşine yazdığı mektuplarla gezdiği yerleri, kentin sosyal yaşamını ve günlük hayatını anlatır. Örneğin 8 Eylül 1855te kenti ilk gördüğü anı şöyle aktarır: Romanın rakibi olan bu güzel şehir gülücüklerle gözyaşları, bulutlarla güneş ışıltıları arasında, kubbeleri ve minareleri, servi koruları ve beyaz saraylarıyla bizi karşıladı. Avrupa ve Asya kıyıları burada birleşerek, koyu mavi dalgaların ortasında kelimelerle tarif edilemeyecek kadar güzel ve göz alıcı bir şehrin yükseldiği büyük bir körfez oluşturuyor sanki. Uzun bir süre güvertede büyülenmiş gibi durup önce bakışlarımızı zirvesinde karların parladığı uzaktaki Uludağa; sonra Marmara Denizinin hayal meyal seçilen adalarına; üzerindeki sayısız kayıkla cıvıl cıvıl görünen ışıltılı Boğaza; bütün milletlerin gösterişli gemilerine; koyu renk servilikleriyle cesur Miss Nightingalein hasta yattığı Üsküdardaki beyaz hastaneye; sonra da Ayasofyanın taçlandırdığı ve yüksek minarelerle kaplı güzel İstanbula çevirdik. Lady Hornby iki gün sonra Kırım Savaşından da haberler verir ve Sivastapolun Osmanlı-Müttefik kuvvetleriyle alınış haberinin şehirde nasıl karşılandığını anlatır: Gözün alabildiğince, Boğaziçi, Sarayburnu çevresi ve limandaki tüm gemiler ışıklandırılmıştı. Bazı Fransız savaş gemileri renkli ışıklarla donatılmıştı. Harika bir görüntüydü. Pera ve İstanbul ışıl ışıldı: Saray ve minareler ışıklandırılmış, ancak bu ışıklandırma bizim bil... tümünü göster