Kıyamet Sonrası (Penryn & the End of Days, #2)

Kitabı okuyacaklar; kendinizi dümeninde heyecanın olduğu bu duygular gemisiyle çılgın olaylar denizinde yüzmeye hazırlayın. Olaylar değiştikçe bu duyguların bir biri gelip size çarpıyor bir biri. Yeri gelecek ağlayacak, gülecek; yeri gelecek çıldıracaksınız.

Öncelikle güldürenler... Benim bir kitaba bağlanmamdaki en büyük etken diyebilirim. Çünkü bu okurla samimiyetin de orada bir yerlerde var olduğu anlamına gelir genelde. Karakter olarak bunlar: ikizler, annesi, hatta belki bi de kılıç... Penryn kıyamet gibi bir ortamda olduğu için gülemiyor ama onun yerine kafamızı kitaptan kaldırıp gerçekte nerede olduğumuzun farkına varıp biz gülebiliriz... Tabii lanet de edebiliriz, onun olduğu yerde -burada bir “vöh" dememiz gerekiyor, vöh- Raffe denen bir varlık var, n'apayım oğlum burayı, neredeyse seve seve hayatımı Penryn'inkiyle değiş tokuş ederdim... Ama galiba, yani... belki o kadar da seve seve değil.

Gelelim seve seve olmamasının nedenine —aslında bunlar da insanı kitaba acayip bağlayan noktalardan birisi; çünkü hissettirdikleri çok gerçekçi ve farklı, düşündürdükleri şu iş görüşmelerinde sorulan abuk sabuk sorular gibi ama gerçek hayata paralel olduğu için taşıdıkları önemli anlamları var :)— bu kitapta sizi ürküten, korkutan ve hatta dehşete düşürenler... Sadece doğaüstü yaratıklarla sınırlandıramayacağım burayı, çünkü sayısız durum ve insanlar da var.

Böyle garip bir yorum oldu, spoiler vermemek adına anlatamadım şu anda hiçbirini; çünkü biliyorum ki ben bu seriyi anlatmaya bir başlarsam mutlaka spoiler hava sahasına girerim :) Ama lafın kısası şudur ki paranormal severlerin mutlaka okuması gereken bir seri; çünkü bunu okuduktan sonra kendi adına özel bir çıta bile oluşturacak - Meleğin Düşme Noktası falan sjsjsj

Keyifli okumalar efenim :)

“Babam bana bir keresinde büyüdüğümde hayatın karmaşıklaşacağını söylemişti ama sanırım kastettiği bu değildi. Öte yandan, annem ona hak vermişti ve kastettiğinin bu olduğuna emindim."

Çok sevdim ya ben bu kadını ^-^

Serinin bu ikinci kitabı, Raffe'nin meleklerin ortak alanı olan ve direnişin çıkardığı saldırıda, yerle bir olan "Kuş Yuvasında" Penryn'in akrep meleklerin zehri ile öldüğünü düşünerek cansız bedenini ailesine ve direnişin adamlarına teslim ettiği yerden başlıyor..

Sonrasında Penrn'in ailesiyle birlikte direnişin kampına dönmesi , bir süre sonra Paige'in tekrar kaybolması ( kız bir yerinde durmadı) ardından akrep melekler tarafından kamptakilerin Alcatraz hapishanesine götürülmesi ile devam ediyor ...

Penryn,Alcatraz da bulunan bir doktor , sayesinde kardeşinin başına geleni öğreniyor ki bu işin içinde doktor da var, küçük kızı insandan bir canavara dönüştürdükleri, bir dizi teste tabi tuttuklarını gösteren videolar izletiyorlar, ilk kitaptaki kötü meleklerimiz Uriel ve Beliel de bu işin içinde, zaten akrep meleklerin yaratılışını sağ olsun Uriel gerçekleştirmiş..

Penryn sonrasında doktorunda yardımıyla bir kaç kişiyle birlikte yeniden bir başka yerde kurulan "Kuş Yuvasına" gönderiliyor, Uriel in yanında manken gibi durmaları için, Uriel güzel insan kızlarından hoşlanıyor anlaşıldığı kadarı ile, ama onları sadece etrafında aksesuar olarak tutuyor, kardeşini orada bulabileceğini bilen Penryn balıklama atlıyor bu olaya ve orada Raffe ile tekrar karşılaşıyorlar...

Raffe ilk kitapta Beliel tarafından çalınan kanatlarına kavuşuyor ama henüz kullanma aşamasına geçemedi, daha doğrusu savaşmaktan fırsat bulamadı , Beliel in ona taktığı iblis kanatlarıyla dolaşmaya ve korku salmaya devam ediyor ..

Kitapta sevdiğim sahnelerden biri, kılıcın bazen Penryn'e rüyalar aracılığı ile, Raffe ile daha önce birlikte geçirdiği zamanlarda, Raffe nin onun hakkında ne düşündüğünü aktarmasıydı, bazı olayları Raffe nin gözünden gördü, bu arada kılıç bazende kızı başka bir paralele geçirerek , Raffe nin geçmişte katıldığı savaşları, gösterdi, Penryn bu savaşlarda Raffe ile yanyana savaştı, melek onu görmedi tabi, ama kılıç kızın, Raffe nin kılıç tutuş tekniklerini görmesini sağladı, yani kıza bu şekilde kılıçla nasıl savaşacağını öğretti, zira son yüz sayfada bayağı işe yaradı ama birden bire meleklerle eş değer bir savaşçı yaratması da çok saçma geldi, fazla zorlama oldu, meleklerden bahsediyoruz yani, bir iki rüyayla kılıç mı kullanılır allah aşkına :))

Bu kitapta da, ikili arasında, bir kaç sahne dışında, yine bir yakınlaşma, bir aşk yoktu maalesef :(

Ben serinin bu kitabını da çok beğenmedim ki sanırım bu seriyi bir tek ben beğenmedim,kitap boyunca Penryn karakteri ön planda Raffe kitabın son yüz sayfasında ortaya çıkıyor, zaten kitabın en hareketli ve güzel olan kısımları da orası, son yüz sayfaya gelene kadar sıkıntıdan ölmezseniz o kısımlardan keyif alabilirsiniz :)


http://gulunkitapligi.blogspot.com.tr/2015/10/melegin-dususu-kiyamet-sonrasi-yorum.html#more

mutsuz hissetiğim bir zamanda bana ilaç gibi gelen bir ikinci bir seri oldu. ilk kitabın bittiği yerden başlayarak hızlı bir giriş yaptı.başlarda biraz sıkıldım açıkcası raffe nerde diye ama olayların nasıl geliştiğini anlatarak yazar okuyucu bilgilendirmiş ayrıca penryn yine espiriler ile ortalığı kırıp geçiriyor. yazar sonrasında hızla aksiyonu içine attıyor ki okuyucuyu heyecanla bir sonraki sayfayı şevkle okutuyor.Ama öyle bir yerde bitti ki yeni kitabı nasıl bekliyeceğimi bilemiyorum.ilk kitabı okuyanların en kısa sürede ikinciyide okumalarını tavsiye edrim.

tamam itiraf ediyorum ki raff ile penrynli kısımları okumaktan dört köşe oldum :) hatta kitabın sonunda raff'ın penryn'in yaşadığını öğrendiği sahnede çok duygulandım ve kitabın sonunda da yan yana olmaları 3.kitapta daha çok raff-penryn sahnesi olacağına dair umutlarımı arttırdı.yine güzel bi susan ee kitabıydı.meleğin düşüşü macerası kıyamet sonrasıyla kaldığı yerden devam ediyor bize de 3.kitabı dört gözle beklemek düşüyor :)

1.kitap bittiginde oyle bir panik yasadimki anlatamam... O panikle kosa kosa kitapciya gittim ve 2.kitabi aldim. Eve geldim hemen baslamak icin kitaba gomuldum. Birde ne gorim ben sapsirik 1.kitabi tekrar almisim tekrar gidipde 2.kitabi almam biraz uzun surdu ama sonunda degistirdim ve okumaya basladim. Nasi heycan yabdiysam artik 2.kitapda birden bitti :( Maceramiz kaldigi yerden devam ediyor. Melekler son hizda kiyamet sonunu getirmeye calisirken Penryn de annesi ve kiz kardesini korumaya calismakta. Normalde melekler heb iyi olurlar ya burda melekler cogu kotu ! Melekler insan irkinin sonunu getirmeye calisirken Raffe ise kesilen ve bir iblis tarafindan calinan kanatlarinin pesine dusmekteydi. 2.kitapda akisyon hiz hic dusmeden devam etmektedir. Raffenin kilici asil kizimizdadir ve Peneyn deyimiyle kilicimizin adi Urkunc Ayi ona Raffenin hatiralarini gosterip kilic kullanmayi ogretmektedir. Kilic bir nevi canlidir. Kendi sahibini secmekte ve saygi gormek istemektedir.
"Sana isimlerin gucleri oldugunu soylemistim,degil mi ? Bu kilic savasirken kendisini rakip kilica tanitmasi gerektigini biliyormusun ? -Ben Urkunc Ayi,cok eski bir bas melek kilici soyundan geliyorum!, gibi aptalca bir sey aoylemek zorunda kalacak. Ya da -Egil onumde,dunyada sadece iki denfim olan ben Urkunc Ayi'nin onunde egil!, gibi bir sey soyleyecek"

Ah burda cidden cok.gulmusdum. inanin bana kilicin kendine gore bir tarzi var :D

Ah melekler cidden.cok fazla seviyorum onlarla ilgili kitplari son bir alinti. "Kurallar. Gelenekler. Tehlike. Benimle birlikte olmak tehlikeli bir sey."
"Seniz olmak da oyle." 2.kitapda neyin nasil oldugunu anlamadan bitti ve 3.kitap cidden ne zaman gelicek bilmiyorum ama bu seri cidden.harika Arkadaslar siddetle tavsiye edilir !