Ölene Dek Beraberiz

https://birumuthayal.blogspot.com/2018/07/jennifer-l-armentrout-olene-dek.html#more

Kadının ismini görmem bile kitaplarını alıp okumam için yeterli bir neden bence. Genelde fantastik ve romantik türde kitaplarını okumuş ve sevmiştim. Şimdi ise polisiye türü ile karşımızda daha doğrusu avuçlarımın arasında ve yine en az diğer kitapları kadar harikaydı.

yorum için: http://illekitap.blogspot.com/2021/12/jennifer-l-armentrout-olene-dek.html


Ölümün iki türlüsü vardı. Asıl ölüm, tıpkı bu zavallı kadının yaşadığı gibi, bedeninin, ruhunun, her şeyinin gittiği tür ölümdü. Bir de ikinci tür bir ölüm vardı, ruhunun çıkıp gittiği ama bedeninin devam ettiği, bir zamanlar yarattığın kabuk içinde sadece varlığını sürdürdüğün türden bir ölüm.


****


Geçmişimden öğrendiğim bir şey varsa, o da ne kadar korkunç şeyler olursa olsun, hatta ne kadar harika şeyler olursa olsun hayatın mola vermediğiydi. Hayat ara vermeden devam ediyordu.


****

"Duvarların var. Anlıyorum. Neden kendine duvarlar ördüğünü de anlayabiliyorum., on yıldır bir tane bile ciddi ilişkin olmamasının sebebinin bu olduğuna eminim. Bunu da anlayabiliyorum. İnan anlıyorum." Başımı kendisine doğru çevirdi ve nefesini dudaklarımda hissettiğim noktada durdu. "Ama ben öyle rastgele tanıştığın bir erkek değilim. Sana ulaşabilmek, o duvarları kırabilmek için çabalamaya değeceğini bilmeyen biri değilim."

Aman Tanrım.

"İnsanların genelde ikinci bir şansları olmaz Sasha ama bizim oldu ve bu şansın elimizden kayıp gitmesine izin vermeyeceğim."

"İkinci şans mı?" diye tekrar ettim, şapşal şapşal. "İkimiz için mi?"

"Evet, böyle düşünüyorum."


****

"Cole," diye fısıldadım.

Başparmağıyla alt dudağımı okşadı. "Gitmene rağmen buradaydın. Lanet bir hayalet gibi her adımda, her düşüncemde peşimdeydin. Hiçbir şeklide hayatıma devam edemedim. Edemeyecektim de. Sen benim bir parçamdın."