Peçeye İsyan

Namık Kemali hepimiz tanırız. Tarihle ilgilenenler ğolu Ali ekrem Beyi de bilebilir. Oysa torunu Selma Ekremi yakın aile çevresi dışında bilen pek az çıkar. Üstelik bu insan, 1923 yılında, 21 yaşında bir genç kızken ABDye gitmek zorunda kılmış, 1986 da ölümüne kadar orada yaşamışsa.Bu kitabın yayımlanmasıyla birlikte onu herkes tanıyacak. çünkü 1930 yılında ABDde ardarda dört baskı yapan ve büyük övgüler alan anıları tarihsel bir değer taşıyor. Zaman dilimi olarak 1902-1923 tarihleri arasını kapsayan anılar, çocuk ve genç kız gözüyle, çökmekte olan Osmanlı İmparatorluğuna ilişkin gözlemlerini, tanıklıklarını yalın ve akıca bir dille anlatıyor. Sultan Abdülhamite karşı mücadelesi uğruna ömrünü Kıbrıs, Midilli, Sakız adalarında sürgünler ve zindanlarda tüketmiş bir dede Namık Kemal (1840-1888), yine aynı Padişahın sarayında katip bir baba ve evde sürekli hissedilen Abdülhamit korkusu ve gölğesi. Babanın saray katipliğinden uzaklaştırılması. Kudüs Mutasarrıflığı (1906). Beyrut valiliği (1908). İki ayrı dönemde Adalar valiliği (1908-1910). Midillinin düşüşü ve ardından gelen Yunanlılara tutsaklık. Yunanistanda tutsaklık günlerinde Venizelosun Ali Ekrem Beye söyledikleri. Tutsaklıktan kurtuluş, İstanbula dönüş ve Birinci Dünyü Savaşı yılları.Bütün bu siyasal, sosyal çalkantıların tanığı, gözlemcisi, bir kız çocuğu. Bütün baskılara rağmen takmadığı peçe. İşgal İstanbulunda ingilizlerle deyil, bir kız çocuğuna peçe taktırmaya uğraşan yobazlar, zaptiyeler. O zor zamanlarda evde duyulmaya başlayan Mustafa Kemal çekişmeleri. Osmanlı Devletinin oynadığı hakem rolü. Ve herşeye rağmen o yılların 2güzel İsatnbulu ve nostajisi.Anılar içindekiler ve Bu Kitabın Öyküsü bölümüne bir göz atmak bile içeriğine ilişkin bir fikir viriyor. Kitabın çoksatmasında yayımlandığı yıllarda, Gazi Mustafa Kemalin saygın Cumhuriyet Türkiyesine duyulan ilginin önemli bir etken olduğnu göreceksiniz.

Namık Kemali hepimiz tanırız. Tarihle ilgilenenler ğolu Ali ekrem Beyi de bilebilir. Oysa torunu Selma Ekremi yakın aile çevresi dışında bilen pek az çıkar. Üstelik bu insan, 1923 yılında, 21 yaşında bir genç kızken ABDye gitmek zorunda kılmış, 1986 da ölümüne kadar orada yaşamışsa.Bu kitabın yayımlanmasıyla birlikte onu herkes tanıyacak. çünkü 1930 yılında ABDde ardarda dört baskı yapan ve büyük övgüler alan anıları tarihsel bir değer taşıyor. Zaman dilimi olarak 1902-1923 tarihleri arasını kapsayan anılar, çocuk ve genç kız gözüyle, çökmekte olan Osmanlı İmparatorluğuna ilişkin gözlemlerini, tanıklıklarını yalın ve akıca bir dille anlatıyor. Sultan Abdülhamite karşı mücadelesi uğruna ömrünü Kıbrıs, Midilli, Sakız adalarında sürgünler ve zindanlarda tüketmiş bir dede Namık Kemal (1840-1888), yine aynı Padişahın sarayında katip bir baba ve evde sürekli hissedilen Abdülhamit korkusu ve gölğesi. Babanın saray katipliğinden uzaklaştırılması. Kudüs Mutasarrıflığı (1906). Beyrut valiliği (1908). İki ayrı dönemde Adalar valiliği (1908-1910). Midillinin düşüşü ve ardından gelen Yunanlılara tutsaklık. Yunanistanda tutsaklık günlerinde Venizelosun Ali Ekrem Beye söyledikleri. Tutsaklıktan kurtuluş, İstanbula dönüş ve Birinci Dünyü Savaşı yılları.Bütün bu siyasal, sosyal çalkantıların tanığı, gözlemcisi, bir kız çocuğu. Bütün baskılara rağmen takmadığı peçe. İşgal İstanbulunda ingilizlerle deyil, bir kız çocuğuna peçe taktırmaya uğraşan yobazlar, zaptiyeler. O zor zamanlarda evde duyul... tümünü göster