“Kaçarız. İstemediğimiz her şeyden; korkudan, aşktan, karanlıktan... Kurtulmak istenen şeyin üzerine gitmek gerektiğini, her kaçısın aslında daha da yaklaşma olduğunu bilemeyiz. “
Geçmişin ve geleceğin, sonun ve başlangıcın, aşkın ve korkunun birbirine karıştığı soluk soluğa bir kaçış hikâyesi…
“Her şeye rağmen sevmeye nasıl devam ediyorsun? Eskiden tanıdığın kişi değilim ben; ne o kadar masum ne de günahsız. Yüreğini kanla yıkamış satılık bir ruhum, affetme beni. ”
Bir yanı karısının onu reddetmesini, tüm öfkesini ve nefretini yüzüne haykırmasını istiyordu. Çünkü kendisi olsa asla kabul etmezdi böyle bir durumu. Ama diğer yanı… Diğer yanı sarılmak, saatlerce sarılmak, günlerce sarılmak, kokusunu çekip günahlardan arınmak istiyordu. Son söz kadınındı – kadınınındı; dudaklarının arasından çıkacak bir çift sözü bekledi.
“Peygamber Vahşi’yi affederken, Rabbim kendine şirk koşanları bile bağışlayacağını ayetiyle tecelli ederken aciz bir kul, kendi gibi aciz bir kulu nasıl affetmez? Bana ne oluyor? Bize ne oluyor? İçimi huzurla dolduran ayetlerin hatrına affediyorum ve Allah aşkına seviyorum seni.”
…….. …….
Yaratılmışların en şereflisi olan insan; çoğu zaman farkında olmaz ama her engeli aşabilecek güçle ve nimetle donatılmıştır. İnanç denilen fıtrat, tüm zorlukları yerle bir edebilir.
Ve bazen de her şey tek bir ayette gizlidir.
“Onlar, Allah'a cinlerden de ortak koştular. Halbuki onları yaratan O'dur. Bilgileri olmadan O'na oğullar, kızlar uydurdular. Allah’ın şanı onların uydurdukları sıfatlardan münezzeh ve yücedir.”
“Kaçarız. İstemediğimiz her şeyden; korkudan, aşktan, karanlıktan... Kurtulmak istenen şeyin üzerine gitmek gerektiğini, her kaçısın aslında daha da yaklaşma olduğunu bilemeyiz. “
Geçmişin ve geleceğin, sonun ve başlangıcın, aşkın ve korkunun birbirine karıştığı soluk soluğa bir kaçış hikâyesi…
“Her şeye rağmen sevmeye nasıl devam ediyorsun? Eskiden tanıdığın kişi değilim ben; ne o kadar masum ne de günahsız. Yüreğini kanla yıkamış satılık bir ruhum, affetme beni. ”
Bir yanı karısının onu reddetmesini, tüm öfkesini ve nefretini yüzüne haykırmasını istiyordu. Çünkü kendisi olsa asla kabul etmezdi böyle bir durumu. Ama diğer yanı… Diğer yanı sarılmak, saatlerce sarılmak, günlerce sarılmak, kokusunu çekip günahlardan arınmak istiyordu. Son söz kadınındı – kadınınındı; dudaklarının arasından çıkacak bir çift sözü bekledi.
“Peygamber Vahşi’yi affederken, Rabbim kendine şirk koşanları bile bağışlayacağını ayetiyle tecelli ederken aciz bir kul, kendi gibi aciz bir kulu nasıl affetmez? Bana ne oluyor? Bize ne oluyor? İçimi huzurla dolduran ayetlerin hatrına affediyorum ve Allah aşkına seviyorum seni.”
…….. …….
Yaratılmışların en şereflisi olan insan; çoğu zaman farkında olmaz ama her engeli aşabilecek güçle ve nimetle donatılmıştır. İnanç denilen fıtrat, tüm zorlukları yerle bir edebilir.
Ve bazen de her şey tek bir ayette gizlidir.
“Onlar, Allah'a cinlerden de ortak koştular. Halbuki onları yaratan O'dur. Bilgileri olmadan O'na oğullar, kızlar uydurdular.... tümünü göster
315 sayfa
UĞUR TUNA YAYINLARI tarafından yayınlandı