"Gözlerim seni arıyor
Olmadığını bile bile.
Bazen bir boşluk,
Bazen bir hüzün,
Bazen de sensizlik
Esiyor yüreğimde
Ve yokluğun
Yokluğun gelip oturuyor
Gözbebeklerime"
Odamın terasına çıkıp rüzgârın saçlarımı yalamasına izin verirken bir yandan da her gece olduğu gibi yüklemleri özneleriyle eşleştirmeye çalışıyorum ama Josh için seviyor yükleminin öznesi hiçbir zaman ben olamıyorum her ne kadar o benim seviyorum yüklemimin öznesi, nesnesi ve bilumum diğer öğelerinin görevlerini üstlenmiş olsa da.
"Gözlerim seni arıyor
Olmadığını bile bile.
Bazen bir boşluk,
Bazen bir hüzün,
Bazen de sensizlik
Esiyor yüreğimde
Ve yokluğun
Yokluğun gelip oturuyor
Gözbebeklerime"
Odamın terasına çıkıp rüzgârın saçlarımı yalamasına izin verirken bir yandan da her gece olduğu gibi yüklemleri özneleriyle eşleştirmeye çalışıyorum ama Josh için seviyor yükleminin öznesi hiçbir zaman ben olamıyorum her ne kadar o benim seviyorum yüklemimin öznesi, nesnesi ve bilumum diğer öğelerinin görevlerini üstlenmiş olsa da.
Gizem Kayahan yine yaptı yapacağını diyorum.Kitabın sonunu azıcık kestirmiş olsam da yine tam olarak tahmin edemedim.Mükemmel bir polisiye demiyorum ama yeni bir yazara göre oldukça başarılıydı bence.Sonlara doğru sıkılmaya başladım.Öyle ki 'bitsin artık' diye hızlı hızlı okumaya başladım.Bir an aklımdan bıraksam mı diye de geçti ama sonunu çok güzel bağladı.'İyi ki yarım bırakmamışım' dedim. :)
270 sayfa
Mart2012 tarihinde