Son Koloni (Yaşlı Adamın Savaşı, #3)

Kitabın çok akıcı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim, konusu ve diliyle okuyucuyu kendine çekmeyi başarıyor. Bu kitap, ikinci kitapta gördüğümüz yoğun bilim kurgudan uzaklaşmış. Daha çok intergalaktik siyaset ve politik oyunlar işleniyor, distopya esintileri de var. İlk iki kitabı alıp okuduysanız bu kitabı da almanızı tavsiye ederim. Koloni Birliği, bir önceki kitapta bahsi geçen Meclis ve John ile Jane'in hikayesi bu kitapla güzel bir sona ulaşmış.

Diyecek fazla bir söz yok. Kitap harika. Akıcı. Doyurucu. John Scalzi müthiş bir iş çıkarmış. Evren hakkında, Koloni birliği hakkında, meclis hakkında bilmediğimiz şeyleri öğreniyoruz. Ayrıca bunlarına haricinde bu evren hakkında ne kadar az şey bildiğimizi de öğreniyoruz. Onları da okumak istiyorum :)

Kitap benden 10 puanı aldı. Herkesin okuması gerek.

Okuduğum en iyi bilim kurgu kitaplarından. Üçlemenin son kitabında biraz daha bilgiye dayanmış yazar ve anlatım dili yine sürükleyiciydi.

Kitabın başları ilk iki kitapta rastlamadığım şekilde durağan geçti fakat olaylar ilerleyince bu durum tersine döndü. Açıkçası Scalzi yine yarattığı enfes kurguyla kendine hayran bırakabildi.

Yaşlı Adamın Savaşı serisinin 3. kitabında ilk kitabın sonunda bıraktığımız karaktere John Perry'in hikayesine geri dönüyoruz. John karısı eski özel kuvvetler teğmeni Jane Sagan ve evlatlığı Zoe ile sıradan bir kolonide çiftçiliğin yanı sıra idarecilik yapmaktadır. Ancak huzurlu yaşamları ve verdikleri bu tatil uzun sürmez. Koloni Birliği, John ve ailesini yeni kurulacak prototip bir koloniye taşıyacak onu ve eşini idareci olarak atayacaktır. Macera tutkusuna yenik düşen John, bir kez daha yuvasından olur. Ancak çiçeği burnunda koloni liderinin bilmediği galaktik bir satranç oyununda piyon olduklarıdır. Yeni koloninin üzerinde devasa bir hedef tahtası vardır ve düşmanları onları bulmakta gecikmez. Koloni birliği ile iletişimi kesilen koloni tek başına galaksinin onlara fırlattığı her zorluğa göğüs germek zorunda kalacak ve zor kararlar vermeleri gerekecektir.

Dürüst olmak zorundayım.Kitapta tasvirler yok denecek kadar az. Şiddet kareografilerini detaylı aktaran yazar,özellikle yüzlerce yeni zeki ırkın geçtiği bir romanda görsel tasvir yapmamakta diretmiş, dolayısıyla bir ırkı diğerinden ayıracak veriler sadece isimlerle sınırlı tutulmuş. Yazarın dayanıksız konseptlerde kullandığı son derece güzel çıkarım ve gözlemleri bulunmakta ancak çok fazla göze çarpmıyorlar. Kurgu oyunları yok denecek kadar az, en iyi yeni yazar ödülü sahibine yakışmayacak yalınlıkta bir tekdüzelik söz konusu. Amerikan esprileriyle bezeli diyaloglar incelikten yoksun ve kurgunun bazı yerlerinde açıkça elitist ve ırkçı yaklaşımlar var. Onbinlerce yeni gezegende koloni kuran insanlığın yönetici koltuğunda hala tek ülke olması ( tabi ki ABD) bana mantıksız geldi.

John Scalzi'nin adına yakışır derecede hem çok sürükleyici hem de çok eğlenceli bir kitaptı Son Koloni. John Perry'yi yeniden görmek, yaşanan olaylara onun gözlerinden şahit olmak ve en karamsar anda bile yapabildiği esprilere katıla katıla gülmek gerçekten de keyifliydi.

Bununla birlikte gelişme bölümünde değinilip de sonradan hiçbir şeye bağlanmayan noktalar da vardı. Mesela kolonicilerin yerleştiği gezegenin yerel halkı kimdi, onlara ne oldu, neden bir daha gözükmediler... gibi. Büyük ihtimalle Zoe'nin Öyküsü'nün yazılmasının en büyük sebebi de bu kasıtlı ya da kasıtsız boşluk.

Eğer serinin önceki kitaplarını okuduysanız seveceğinize emin olabilirsiniz. Okumadıysanız... Eh, daha ne bekliyorsunuz ki?

Herkese tavsiye ederim :) bütün seri harika :)