Yaşlı Adamın Savaşı serisiyle çağdaş bilimkurgu okurlarının gözünde önemli bir yer edinen John Scalzi, Hugo ve Locus ödüllü romanı Kırmızı Üniformalılar ile dönüyor. Kırmızı Üniformalılar, Uzay Yolu ve benzeri uzay maceralarını seven okurlar kadar, üstkurmaca meraklılarını da tatmin edecek.
Evrensel Birlik'in bayrak gemisi Gözüpek'e atanan Asteğmen Andrew Dahl, çok geçmeden bazı gerçeklerin farkına varır. Her dış görevde uzaylılarla ölümcül bir mücadeleye girilmekte, geminin kıdemli subayları bu mücadelelerden daima sağ çıkmakta ve düşük kıdemli bir tayfa muhakkak ölmektedir. Bu konuyu araştırmaya başlayan Andrew ve meslektaşları, hayatlarını kurtarmak için zaman ve uzayda son derece tehlikeli bir yolculuğa çıkarlar.
Yaşlı Adamın Savaşı serisiyle çağdaş bilimkurgu okurlarının gözünde önemli bir yer edinen John Scalzi, Hugo ve Locus ödüllü romanı Kırmızı Üniformalılar ile dönüyor. Kırmızı Üniformalılar, Uzay Yolu ve benzeri uzay maceralarını seven okurlar kadar, üstkurmaca meraklılarını da tatmin edecek.
Evrensel Birlik'in bayrak gemisi Gözüpek'e atanan Asteğmen Andrew Dahl, çok geçmeden bazı gerçeklerin farkına varır. Her dış görevde uzaylılarla ölümcül bir mücadeleye girilmekte, geminin kıdemli subayları bu mücadelelerden daima sağ çıkmakta ve düşük kıdemli bir tayfa muhakkak ölmektedir. Bu konuyu araştırmaya başlayan Andrew ve meslektaşları, hayatlarını kurtarmak için zaman ve uzayda son derece tehlikeli bir yolculuğa çıkarlar.
Beklediğim kadar iyi değildi. Evet, Scalzi gerçekten de çok ilginç bir fikir yakalamış. Ben de kapaktaki kırmızı üniforma "nereden" tanıdık geliyor diyordum. Ama işte... çok daha iyi işlenebilirmiş kanımca.
Kitabın benim için en büyük sorunu karakterlerinin inandırıcılıktan uzak olması. Biliyorum, biliyorum... bu bir macera/bilimkurgu romanı, fazla inandırıcılık beklememek gerek. Ama ortada inanılması kelimenin tam anlamıyla "imkansız" bir durum var ve kitaptaki her karakter bu gerçeği keşfettikten sonra, "Ya? Öyle mi? Eh, ne yapalım," diyerek her şeyi çok çabuk kabulleniyor. Sadece uzay gemisindekiler olsa neyse, Dünya'ya inip bu meseleyi normal insanlara anlatıklarında da durum böyle. O nedenle iyi başlayan, çok güzel bir yere bağlanan olaylar, her şey açığa çıktıktan sonra biraz sıkıcı hale geliyor.
Bir de Rothfuss'un ballandıra ballandıra anlattığı kadar komik de değildi bence. Bir-iki yerde güldüm, doğru; fakat Yaşlı Adamın Savaşı kadar da güldürmedi. Ki Scalzi'nin en iyi kitabı benim gözümde hala odur. İsimlerin yarattığı karmaşayı da unutmayayım. Kitapta çok fazla karakter var ve yazar bazı yerlerde isimlerini bazı yerlerde soyadlarını kullandığından işler hepten sarpa sarıyor. Özellikle kitabın ortalarında kim kimdi, iyice karışıyor.
Yine de temellerini dayandırdığı ilginç fikir için en az bir kere okunmayı hak ediyor. Kafanızı çok yormayacak, hafif bir şeyler okumak istediğinizde bakabilirsiniz.
Eminim daha önce böyle bir şey okumadınız...müthiş..:)
Yaşlı adamın savaşı kadar beğenmesem de okuduğum en eğlenceli kitaplardan biri...Uzay Yolu'nu ve bilimkurguyu sevenler eğlenerek okuyacaklardır.
http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2015/04/john-scalzi-krmz-uniformallar.html
Ciltsiz, 328 sayfa
6Haziran2014 tarihinde, İthaki Yayınları tarafından yayınlandı