Sonsuzluğun Kıyısında

http://illekitap.blogspot.com.tr/2016/04/j-redmerski-sonsuzlugun-kysnda-egde-of.html

Hiçliğin Kıyısında'nın ardından 2. kitabı okumak ayrı bir zevkli oldu. İlk kitabı neden okumayıp beklediğimi sorgularım okurken meğersem 2. kitabın çıkmasını peş peşe okumayı bekliyormuşum. :)

İlk kitaptan sonra yazarın kurgu yeteneğini sevdiğimi düşünmüştüm bu kitapta da aynı düşüncelerim devam etti. Bu kitapta zaman zaman gereksiz uzatmaları olduğunu inkar edemem ama genel anlamda evet ilk kitap kadar olmasa da güzeldi :)

İlk kitabı okuyan bilir, Cam hamile olduğunun müjdesini vermişti Andrew'a ve kitap o şekilde bitmişti. Burada da kaldığı yerden devam ediyor. Ama zannetmeyin ki mutlu çocuklu bir tablo okuyacaksınız... çiftimizi yine büyük bir acı sınıyor ama aşkla tutan elleriyle birbirlerine destek yaralarını sarıyorlar. Aslında boş vermiş bir Cam, çırpınan bir Andrew var gibiydi ya neyse ;)

Kitapta en çok sevdiğim kısım yine çiftimizin yolculuk yaptıkları kısımdı. Evet, çok güzeldi zaten ilk kitapta aklımızda yer edinen kurgu yolculuklarıydı bu kitapta da onu görmek çok güzeldi.

Lily... kendilerini çok sevdiğimi söylemeliyim. Kim olduğunu bilmiyorsunuz ama okuyunca göreceksiniz :) Ben çok sevdim ve kitaba hatta bu seriye yakışan bir sona eşlik etti Lily.

Bu seride en sevdiğim şey entrikaların falan olmamasıydı ve bu kitapta gereksiz kıskançlıklardan uzak entrikasız saf temiz bir aşkı konu alıyor olmasıydı. Eğer seviyorsan ve sevdiğine güveniyorsan ne gereksiz tripler ne de kıskançlık krizleri oluyor bunu gösterdi resmen.

Cam, Andrew'a ve onun aşkına güvenirken aynı güvenin kendisine de duyuluyor olmasının verdiği mutluluğu yaşayan nadir, kıskanılacak kadınlardan biri oldu... keşke bizde bir Andrew bulabilsek... :)

Kitapta en sevdiğim kısmı söylemek zorundayım :) içimde kalırsa olmaz :D Cam ve Andrew birbirlerine sözler veriyordu. Ben ölürsem onu yapacaksın bunu yapacaksın diyerekten... ya da ben kaybolursam bunu yap şunu yapma... aslında hayatlarından birinin çıkması gerekse, istemese ama buna zorunlu olsa diğerinin hayattan kopmaması için birbirlerine sözler veriyorlardı... çok sevimlilerdi
Neyse çok uzatmayacağım, söylemek istediğim her şeyi söylersem yaklaşık olarak detaylı bir kitap özeti çıkarırım size okuyacak bir şey kalmaz ;) bu yüzden en iyisi ben susayım :D

kunacak ve okurken kesinle mutlu olacağınız olduğunuz zamandan kopacağınız ve ilk kitaptaki gibi arabaya atlayıp gitme dürtünüzü harekete geçirtecek bir kitaptı ama gereksiz yere uzattıklarını düşündüğüm yerlerde oldu.

Hoşuma gitti mi evet gitti! Sevdim mi evet sevdim! Ama ilk kitap kadar değil. İlk kitap bin üzerinden binlik ise bu da beş üzerinden dörtlüktü.

"Hepimizin dünya karşısında zayıf düştüğü anlar vardır. Gün gelir, acı yok olur gider. Acının sizi değiştirmesine izin vermeyin."
~

Kitap hakkında çok karışık duygular hissediyorum. Aslında Andrew ve Camryn'ı tekrar görmek çok güzeldi ama biraz da zorlama bir kitap gibiydi. İlk kitap bende harika duygular uyandırmıştı ve finali harikaydı. Yani okuduğum romanlar arasında ilk ona girerdi. Çünkü insanın içinde normalde fark edemeyeceği duyguların uyanmasını sağlıyordu. Bir şeyler için cesaretlendiriyordu.

Bu kitapta da vardı öyle şeyler ama ilk kitap kadar etkilemedi beni. Kitap yazılmak için yazılmış gibi geldi bana. Hele finali... Böyle bir seri öyle bir finali hak etmiyordu bence. İlk kitaptaki gibi daha Andrew ve Camryn stili bir final olmalıydı.

Sevmedim deyip kestirip atmak istemiyorum çünkü kitapta sevdiğim yerler de var cidden. Ama ilk kitap gibi değildi nedense. Bu kitapta benim en çok beğendiğim şey diğer kitaba oranla Andrew'un bakış açısından daha fazla bölüm okumaktı sanırım. Çünkü ben onu daha çok sevdim... Üzgünüm Cam ama gerçekler 😄 Özellikle Andrew'un her şeye rağmen Cam'e olan inancını bir an bile kaybetmemesi çok güzeldi.

Kısa kesmek gerekirse eğer aslında yine severek okudum kitabı ama olmasa da olurdu. Hatta o sonla keşke olmasaydı diyeceğim ama neyse... Eğer Andrew'u biraz daha okumak, sevmek isterseniz alın okuyun. Fakat ilk kitapta olduğu gibi mutlaka okuyun demiyorum.

ilk kitabı kadar sürükleyici değildi ama kafamda ki soru işaretleri gitti mutlu son ...