Tırpanlı Adam (Diskdünya Serisi #10)

Ölüm, bu seriye başladığımdan beri en sevdiğim karakter. Yazar harikalar yaratıyor bence onunla. Düz mantığı, ilginç espri anlayışı, siyah cübbesi ve olmazsa olmaz tırpanı tabi. Ama bu kitapta Ölüm emekli edilir ve eline hayatını temsil eden kum saati verilir. Ölüm de atı Binky'nin sırtına atlayıp bu hayatı geçirmeye küçük bir köye gider ve yaşlı bir kız için dönemlik işçi olarak çalışmaya başlar: tırpanıyla mısır hasadı yapar. Bu arada Ölüm'ün yeri henüz doldurulmadığından geçici bir süre hizmette aksama olur yani insanlar ölemez, ölenler ya geri döner ya da bekleme salonu ruhlarla dolar taşar. Diskdünya'nın her tarafından hayat fazlalıkları sızmaya ve anormallikler ortaya çıkarmaya başlar. İnanılmaz eğlenceli bir kitaptı ve Ölüm'ün aşık olması, aşkı için yaptığı o en son şey beni tebessüm etmekle hüngür hüngür ağlamak arasında bir yerlerde bıraktı. Mutlaka okuyun derim. :)

Pratchett'dan ÖLÜM'ün tırpanı kadar ölümcül keskinlikte bir mizah fırtınası daha. Ancak bu kez başrolde ÖLÜM olduğu için olsa gerek kitapta hüznün payı biraz daha fazlaydı. Bu kitabın şakalarının konusu ise korkunun meşhur karakterleri vampirler, zombiler, canavarlar idi. Diskdünya serisi mizahi fantastik edebiyat alanında beni hep memnun edecek bir seri sanırım. 10. kitabı da çok sevdiğime göre devam kitaplarını da beğeneceğim belli ki.