İnsanlık kendini geliştirerek ilerliyor. Eskiden akıl erdiremediği bazı kavramlara gittikçe yaklaşıyor, aydınlanıyor. İşte bu nedenle çalışmamız, tüm gücümüzle çalışarak gerçeği arayanlara yardımcı olmamız gerekir. Bugün Rusyada çok az kişi çalışıyor. Tanıdığım okumuş kişilerin büyük bir çoğunluğu hiçbir araştırma yapmıyor. Henüz çalışmaya, işe yatkın değiller. Kendilerini entellektüel olarak adlandırırlar, hizmetçilerine sen diye hitap ederler, kölelerine hayvan muamelesi yaparlar. Ne yeni bir şey öğrenirler, ne de ciddi bir şeyler okurlar. Kısacası hiçbirşey yapmaksızın, bilimden yalnızca söz ederler, sanattan da anladıkları yoktur. Hepsi ciddi, asık suratlıdır, yalnızca önemli konulardan söz ederler ve felsefe yaparlar. Onlara göre işçiler korkunç yemek yiyen, otuzu kırkı bir odada, tahtakuruları, leş gibi kokular, küf ve rutubet içinde, yastıksız uyuyan düşük ahlaklı kişilerdir... Ve açıkça görülüyor ki bizde yapılan bütün akıllıca konuşmalar dikkatleri başka yöne çekmeye ve göz boyamaya yöneliktir. O pek sık sözü edilen kreşler, okuma odaları nerede? Onlardan yalnızca romanlarda söz edilir.
İnsanlık kendini geliştirerek ilerliyor. Eskiden akıl erdiremediği bazı kavramlara gittikçe yaklaşıyor, aydınlanıyor. İşte bu nedenle çalışmamız, tüm gücümüzle çalışarak gerçeği arayanlara yardımcı olmamız gerekir. Bugün Rusyada çok az kişi çalışıyor. Tanıdığım okumuş kişilerin büyük bir çoğunluğu hiçbir araştırma yapmıyor. Henüz çalışmaya, işe yatkın değiller. Kendilerini entellektüel olarak adlandırırlar, hizmetçilerine sen diye hitap ederler, kölelerine hayvan muamelesi yaparlar. Ne yeni bir şey öğrenirler, ne de ciddi bir şeyler okurlar. Kısacası hiçbirşey yapmaksızın, bilimden yalnızca söz ederler, sanattan da anladıkları yoktur. Hepsi ciddi, asık suratlıdır, yalnızca önemli konulardan söz ederler ve felsefe yaparlar. Onlara göre işçiler korkunç yemek yiyen, otuzu kırkı bir odada, tahtakuruları, leş gibi kokular, küf ve rutubet içinde, yastıksız uyuyan düşük ahlaklı kişilerdir... Ve açıkça görülüyor ki bizde yapılan bütün akıllıca konuşmalar dikkatleri başka yöne çekmeye ve göz boyamaya yöneliktir. O pek sık sözü edilen kreşler, okuma odaları nerede? Onlardan yalnızca romanlarda söz edilir.
Bu kitap bir tiyatro eseri. Çarlık Rusyasında feodal düzen sonrası yani toprak köleliğinin kalkmasından sonra yeni düzene ayak uyduramamış paranın yönetimini bilmeyen, müsrifçe yaşamak dışında toplumun gelişmesine hiç katkısı olmayan Rus aristokrasisi ile yeni yeni ortaya çıkmaya çalışan küçük ve orta burjuvazi, sorunların çaresini bir halk devriminde gören ümit dolu devrimcinin anlatıldığı çok güzel bir eser. O zamanki Rus toplumunu çok iyi bir şekilde yansıtıyor. Anton Çehov'un dehasını gösteriyor. İflas etmiş aristokratları kurtarmak için elde kalan son şey olan ve çok sevilen Vişne Bahçesi etrafında geçer olaylar. Aşk fikrine bir erkekten çok daha fazla aşık toplumda işlevsiz kadınların üzücü hikayesi de oyunun içinde çok güzel verilmiş.
Okumayanlara tavsiye ederim.
Favorilerime eklediğim ender kitaplardan biridir.
89 sayfa