Waiting for Godot

Zamanın döngüselliği ve hafıza ile ilişkisinin ifadesini bulduğu bir eser.. Modern çalışma tarzı ve Kapitalist düzenin de Godot'yu beklemekten farklı olmadığı söylenebilir..

godot kim mi? sakın ha google'da godot kim diye aratma, çok kızarım! godot bütün arzuların, arzuların besleyen umutların ve zaman geçtikçe umutsuzluğun. godot asla gelmeyecek ama yine de onu bekle. yaşamak godot'yu beklemektir. etrafındaki "köleler" ve o köle sahibi "acımasız insanlar" bunların birer anlamı var. godot'nun etrafında dolanacak bunlar. düşün onlar neler? oku ve düşün.

Herkes de okumasın ,deyip saklamak istediklerimden..

ESTRAGON: Hah, tamam, hadi birbirimizin fikirlerini çürütelim.
VLADIMIR: İmkansız.
ESTRAGON: Öyle mi?
VLADIMIR: Artık düşünme tehlikesinden uzaktayız.
ESTRAGON: Neden yakınıp duruyoruz öyleyse.
VLADIMIR: Düşünmek en kötüsü değil.
ESTRAGON: Belki de değildir. Ama az şey mi?

Başından sonuna kadar saçmalıklar eseri. Bir şizofrenin konuşmaları ne kadar sevilirse ben de bu kitabı o kadar sevdim. Şizofrenleri dinlemek bile daha zevkli gerçi, haksızlık etmeyeyim.. Kendime işkence ediyormuşum gibi hissettiğim bir kitaptı. Fen lisesi mezunu adamım ben, sayısalcı rasyonel adamım. Bana ve benim gibi olan insanlara hiç hitap etmeyecek bir kitap.

Varoluşcu felsefeye dair yazılmış en iyi oyundur. Hem eğlenceli,hem düşündürücü...10/10

İnsan ilişkileri, tekrarlar, unutmalar...

Kusursuz.

"Aklımız uzun süredir dipsiz derinliklerin bitimsiz gecelerinde dolanıp durmuyor mu zaten?"

açık, kısa, net samimi...