Yolunu Şaşıranlar - Öyküler / Cilt 2

Mehmet Özgül çevirisi,
Bevrely Hahn’ın önsözü,
Yazar ve dönem kronolojisi,
Kitaba dair görsellerle.

Yolunu Şaşıranlar, Çehov’un mizah yazarlığında kalemini geliştirdiği gençlik döneminden hikâyeleri bir araya getiriyor.

1880’lerde genişleyen okur kitlesinin iştahla okuduğu Oskolki ve Budilnik gibi dergilerde yer alan hikâyeleriyle Anton Çehov mizah yazarlığında kısa sürede ustalığa erişmiştir. 1884-1886 yılları arasında yazdığı öykü ve eskizlerin yer aldığı Yolunu Şaşıranlar, çağdaş okurların görür görmez tanıyacağı tiplemeleri ve durumları özgün bir dille anlatıyor. Modern öykü türünün mucidi olarak gösterilen Çehov, öykülerinde günlük yaşamın en komik, boğucu, göz kamaştırıcı ve dokunaklı anlarını keskin bir gözle yakalıyor.

“Ayrıntı Çehov’un eserinde sabit olmayan, suskun bir varlıktır. Dünyayı kendisi gibi kaçamaklı bulur, hayatı her dalından salkım salkım öykülerin, mahrem duyguların sallandığı bir ağaç olarak hayal ederdi. Bir öykü onun için muamma olarak başlardı, muamma olarak biterdi.”
JAMES WOOD

Mehmet Özgül çevirisi,
Bevrely Hahn’ın önsözü,
Yazar ve dönem kronolojisi,
Kitaba dair görsellerle.

Yolunu Şaşıranlar, Çehov’un mizah yazarlığında kalemini geliştirdiği gençlik döneminden hikâyeleri bir araya getiriyor.

1880’lerde genişleyen okur kitlesinin iştahla okuduğu Oskolki ve Budilnik gibi dergilerde yer alan hikâyeleriyle Anton Çehov mizah yazarlığında kısa sürede ustalığa erişmiştir. 1884-1886 yılları arasında yazdığı öykü ve eskizlerin yer aldığı Yolunu Şaşıranlar, çağdaş okurların görür görmez tanıyacağı tiplemeleri ve durumları özgün bir dille anlatıyor. Modern öykü türünün mucidi olarak gösterilen Çehov, öykülerinde günlük yaşamın en komik, boğucu, göz kamaştırıcı ve dokunaklı anlarını keskin bir gözle yakalıyor.

“Ayrıntı Çehov’un eserinde sabit olmayan, suskun bir varlıktır. Dünyayı kendisi gibi kaçamaklı bulur, hayatı her dalından salkım salkım öykülerin, mahrem duyguların sallandığı bir ağaç olarak hayal ederdi. Bir öykü onun için muamma olarak başlardı, muamma olarak biterdi.”
JAMES WOOD