Yürüyen Kentler

Utopik olmasına karşılık oldukça sürükleyici olduğu için çok hızlı okunabiliyor. Philip Reeve gerçekten rastlanmamış bir konu yaratmış.

Günümüzden binlerce yıl sonrası... Dünya tanınmayacak durumdadır. Kaynaklar kısıtlı olduğu için ünlü bir bilim adamının bulduğu "Yürüyen Kent" fikri, yerleşim alanlarını harekete geçirmiş; av peşinde dolanan veya büyük kentlerden saklanan yerleşim yerlerini içeren yapay bir ekoloji oluşmasına neden olmuştur. Londra'da 3. seviye bir çırak olan Tom Natsworthy, genç bir hayalperesttir. Çocukluk kahramanını suikastten kurtarması onu vahşi Çorak Topraklarda sürecek olan bir kovalamacanın içine itecek, hayatını korumaya çalışırken tüm kabullerini sorgulayacaktır.

"Kentsel darwinizm" olarak ifade edilen dini inanca yakın olarak algılanan görüş, aslında sosyal darwinizmin bir uyarlaması. Yazar, "kentin kenti yediği" bir dünyayı anlatırken Hobbes göndermesi yapmakta. Kentsel darwinizm, teknokratik bir oligarşinin iplerini elinde tuttuğu sert bir kast sistemiyle destekleniyor. Mühendisler en güçlü sosyal klanlar olarak okurun karşısına çıkarken Mobillik Karşıtı bir yapılanma yürüyen kentlerin ulaşamayacağı yerlerde sabitlenmiş yerleşim yerlerinde yaşayan insanlar da okurun tamamen futurist bir tema içinde kaybolmasını engelliyor. Mobillik karşıtları terörist ve marjinal olarak algılansalar da tüm kentler arasında havacılar sayesinde dolaylı bir ilişki kurulmuş.

Kıyamet sonrası bir dünyada sıklıkla çevreye verilen hasar güzel tasvirlerle aktarılıyor, üstün kast olan Mühendisler Loncası'nın yanlış seçim ve kibri üzerinden elitizm ; mekanize zombiler yaratan, kıyamet silahları icat eden bilim adamları üzerinden doğal olana tahakküm arzusu eleştirilmiş. Hester karakterinin davranış bozuklukları ve tepkileri sıkça kayıtsızlık uyarısı olarak okurun karşısına çıkıyor. Altta yatan sosyal darwinizm teması faşizm esintileri içeren algılar içermekte.

Kurgu sürükleyici ve akıcı ancak bazı motifler üzerinde yazarın biraz daha çalışması gerektiği izlenimi uyandırıyor. Romantik ilişki motifi biraz kuru kalmış. Karakterler genel olarak inandırıcı ve yapay durmuyorlar ancak belli stereotiplerin de dışına taşmıyorlar. Dengeli bir kitap ve keyifli bir okuma sunuyor. Kıyamet sonrası ve "steampunk" öğelerini birleştiren eser yeni kapak tasarımlarıyla daha atmosferik duruyor.

Young adult yaşına hitab ediyor. Fikir parlak aslında ama çocuk masalına çevirmekten kurtaramamış kitabı. Post apokaliptik romanları sevenler deneyebilir ama dediğim gibi çıtayı yukarı almışsanız 'kralkatili güncesi' veya 'mistborn' gibi, muhtemelen size de çok hafif gelecektir.

http://kronikokur.blogspot.com.tr/2015/06/yuruyen-kentler-predator-cities-1.html

Şehir düzenlerini minimalize ederek ortaya koyması açısından önemli bir kitaptır. Sürükleyici ve heyecanla okunan bir kitap.