Zenginler Sofrası

İş hukuku okumak üzere Fransadan Amerikaya doğru bir transatlantikle yola çıkan bir Fransız delikanlı: Arthur. Ellili yıllar. Yoksul kırsal kesimden gelen oğlunun toplum içinde yukarılara tırmanması için yanıp tutuşan annesi, onun zenginler ve ayrıcalıklılar kulübüne katılmasını dört gözle beklemektedir. Oğlunun başarılı bir öğrenim yaşamı olduğunu düşleyerek, mutluluk içinde ölür. Ne var ki, onun duygusal başarısızlıklarından haberi olmaz. Oysa bu başarısızlıklar, Arthurün eğitimde gösterdiği başarıları gölgede bırakacaktır. Brezilyalı Augusta ile olan ilişkisi, altından kalkamadığı bir bozgun olur. Elisabethten aldığı dersin açtığı yara yirmi yılda kapanacaktır. Gizli tutulmuş aşkların öyküsü, bir yanlış anlaşılmalar dizisinden başka bir şey olamaz. Augusta, Elisabeth ve Arthur da bu yazgıdan kurtulamazlar. Ne var ki, alınan bu yaraların zaman içinde deneyim kazanılarak iyileştirilmesi insanı sonunda mutlu kılmaya yeter. Michel D‚on, Zenginler Sofrası yayımlandığında şöyle demişti: Benim sermayem geçmişimdir. Bu geçmişe sürekli el atıyorum. Öyle ki, günün birinde beş parasız kalabilirim.

İş hukuku okumak üzere Fransadan Amerikaya doğru bir transatlantikle yola çıkan bir Fransız delikanlı: Arthur. Ellili yıllar. Yoksul kırsal kesimden gelen oğlunun toplum içinde yukarılara tırmanması için yanıp tutuşan annesi, onun zenginler ve ayrıcalıklılar kulübüne katılmasını dört gözle beklemektedir. Oğlunun başarılı bir öğrenim yaşamı olduğunu düşleyerek, mutluluk içinde ölür. Ne var ki, onun duygusal başarısızlıklarından haberi olmaz. Oysa bu başarısızlıklar, Arthurün eğitimde gösterdiği başarıları gölgede bırakacaktır. Brezilyalı Augusta ile olan ilişkisi, altından kalkamadığı bir bozgun olur. Elisabethten aldığı dersin açtığı yara yirmi yılda kapanacaktır. Gizli tutulmuş aşkların öyküsü, bir yanlış anlaşılmalar dizisinden başka bir şey olamaz. Augusta, Elisabeth ve Arthur da bu yazgıdan kurtulamazlar. Ne var ki, alınan bu yaraların zaman içinde deneyim kazanılarak iyileştirilmesi insanı sonunda mutlu kılmaya yeter. Michel D‚on, Zenginler Sofrası yayımlandığında şöyle demişti: Benim sermayem geçmişimdir. Bu geçmişe sürekli el atıyorum. Öyle ki, günün birinde beş parasız kalabilirim.